zenginlik getirirdi. "Bahar çiçekleri" salonu reklam olunurdu. Amma bu defe xalası yox, başqa bir xanım salondakı xidmetlerden danışırdı. Nezaretçilerden biri yoldaşının qulağına nese pıçıldadı ve her ikisi astadan güldü. Mehemmede ele geldi ki, onlar salonun exlaqsızlıq yuvası olmasını düşünürler ve gülmekleri de ona göredir.
O, dükandan çıxıb, yataqxanaya geldi. Sehere kimi yata bilmedi ve çarpayı yoldaşı Dinqoya "zinaya göre adam öldürmek günahmı sayılır?" deye sual etdi. Dinqo ona müsbet cavab getirdi. Bakıda verilmiş hökm İstanbulda tesdiq olunmuşdu, qalırdı onun icrası.
Mehemmed bir neçe defe "Bahar çiçekleri"ne gelse de içeri keçmeye cüret elemedi. Salondan bir-birinden gözel xanımlar çıxırdı. Ele bil, onları eyni zövqlü adamlar seçmişdiler ve gözellik müsabiqesine yollayırdılar. Xanımların hamısı da bahalı maşınlara minib oranı temteraqla terk edirdiler.
Növbeti defe Mehemmed salonun qarşısında görünende mühafizeçiler onu saxladılar ve burada ne axtardığını soruşdular. Sen deme, onlar Mehemmedin salon etrafında fırlandığını defelerle izlemiş ve bu şübheli şexsle maraqlanmaq qerarına gelmişdiler.
- Buraya ne üçün geldin? - deye sual eden mühafizeçiye Mehemmed:
- Züleyxa xanımı görmek üçün geldim, - cavabını verdi.- Züleyxa xanımı üreyi isteyen her kes göre bilmez.
- Men her kes deyilem, onun qohumuyam, özüm de Bakıdan gelmişem.
"Bakı" sözünü eşiden mühafizeçi çaşan kimi oldu:
- Züleyxa xanım Bakını heç xoşlamaz, - dedi.
Bu zaman salondan bir xanım çıxdı, mühafizeçiye yaxınlaşdı:
- Züleyxa xanım pencereden sizi görür ve maraqlanır ki, o adam kimdir ve ne isteyir?
Mühafizeçi:
- Deyir ki, Züleyxa xanımın qohumudur, özü de Bakıdan gelib.
Adı Eslihan olan hemin xanım:
- Züleyxa xanıma indi çatdıraram, - dedi ve yeniden salona girdi.
Sonra ikinci mertebeden pencereni açıb mühafizeçiye:
- O yabançını içeri getir, - tapşırığını verdi.
Mehemmed salona girdi. İçeriden xoş etir ve qadın qoxusu gelirdi. Salonda müxtelif guşeler vardı. Xanımlar iki-bir,

<< 1 ... 71 72 [73] 74 75 ... 102 >>