qorxusu, yoxsa onu öldürmek isteyi? Her iki istekde bir şeytan vardı. Bir zamanlar Fatimegilin heyetine gelib çıxmış Şeytan indi burda - İstanbulun ortasında peyda olmuşdu.
O, xalasını çoxdan görmemişdi, amma hemişe onu yanında hiss elemişdi. Hetta Züleyxanın hereketlerinden utanıb Bakıya qaçanda da xalasını qorumaq istemişdi. Ona ele gelmişdi ki, gözleri xalasının şekillerini görmese, qulaqları sesini eşitmese, başqaları da eynen onun kimi lal ve kar olacaqlar. Ekran söndüse, demeli, ona heç kim baxmır.Eslihan xanım kofe getirdi. Mehemmed hele de ayaq üste dayanmışdı, xalası ise danışa-danışa otağı fırlanır, sanki mövlane reqsi edirdi, sevindiyinden fırlanırdı. Doğrudanmı, xalası bu qeder xoşbext idi?
Kofe stolun üstüne qoyulandan sonra Züleyxa xanım:
- Bayaqdan ayaq üste qalmısan ki? Bele olmaz, canım, şekerim, gel otur, - deye Mehemmedi stola teref dartdı, amma bacısı oğlu yerinden terpenmedi.
- Men getmeliyem, - dedi.
- Nece yeni getmelisen, ele indi geldin ki?
Xalası yeniden onun qara saçlarını qarışdırdı, sinesine sıxdı, saçından öpdü. Züleyxanın daim seven sinesinden Mehemmedin unutmadığı, uzun zaman burnunun yaddaşında saxladığı xoş etir qoxusu gelirdi. Mehemmed xalasının ellerini ehmalca geri iteledi ve:
- Men getmeliyem, - deye israr eledi.
- Yaxşı, get, gedeni saxlamazlar, amma men senden doymadım. Evimize gel, bazar günü seni gözleyecem, istesen sürücüm gelib seni getirer, - dedi ve vizit kartını çıxarıb bacısı oğluna uzatdı.
Mehemmed vizit kartını aldı ve heç ne demeden otaqdan çıxdı.
- Mütleq gel, gözleyecem, senin xoşladığın şekerburanı özüm bişirecem. Yadında?!
Xalasının bu sözlerini o pilleleri enerken eşitdi ve küçeye çıxdı.
Önce ona ele geldi ki, indi hamı ona baxır - mağazaların vitrinlerinden, evlerin pencerelerinden, ona göre de içinde büzüşdü, özünü pis hiss eledi ve başını aşağı salıb getmeye başladı. Tez-tez yeriyirdi, buradan uzaqlaşmaq isteyirdi, az qala yüyürürdü, sebebini özü de bilmirdi. Sonra addımlarını yavaşıtdı ve

<< 1 ... 74 75 [76] 77 78 ... 102 >>