işare eledi, - icrası buranındır, - dedi. Mehemmed:
- Bir mesele var ki, hökm artıq verilib, amma onu menim rehberim vermeyib, çünki bele bir adam tanımıram, - dedi. Memo:
- Burası problem deyil. Öyrenerik, sonra icra ederik. Ondan asan ne var ki? Amma bilmek isterdim ki, hökmü kim verib?
- Hökmü menim anam verib.
- Ana müqeddesdir. Onun hökmünü yerine yetirmek Tanrının buyruqlarına emel elemek kimidir...
Söhbetin bu yerinde çayçı gelib dedi ki, getmek zamanıdır. Ele bele de dedi: "Getmek zamanıdır".
Bununla da söhbet bağlandı. Ayrılanda Memo:
- Biz yene de görüşeceyik, - dedi, Dinqo ile Mehemmedi kafenin qarşısında qoydu ve qaranlıq dalanlarda gözden itdi...Memoyla daha bir neçe defe görüşdüler ve bu görüşler zamanı onun dilinden Türkiye hakimiyyetinin ünvanına lenetden başqa bir şey eşitmedi. Memo veziyyetin pis olmasında hamını günahlandırırdı: Erdoğan hakimiyyetini islamı satmaqda qınayırdı, Amerikanı şeytan yuvası adlandırırdı, bir zamanlar müselman ölkelerinde kafirlerin dinini yaydığına göre marksistleri pisleyirdi. Onun sözlerinden bele çıxırdı ki, islam eleyhine gedenlerin cehennem odunda yanacağını gözlemek lazım deyil, onların cezasını bu dünyada vermek lazımdır. Sadece hökm verenler ve onların icraçıları düz imanlı ve emeli-saleh olmalıdırlar.
Mehemmed ilk günden anlamışdı ki, Dinqo ve emisi oğlu gizli qrupa daxildir ve hansısa missiyanın iştirakçılarıdır. Amma bütün bunların ona dexli yoxuydu, onu bir sualın cavabı maraqlandırırdı ve bu adamların timsalında özüne arxa tapdığını güman edirdi.
Memoyla bir neçe temasdan sonra qerara aldılar ki, Mehemmed Böyük Xocayla görüşe hazırdır. Amma hemin görüş baş tutmadı. Axşama planlaşdırılan görüşü seher-seher Dinqo pozdu, daha doğrusu, sehere yaxın yataqxanaya qayıdıb Mehemmede dedi ki, o, bir müddet İstanbuldan getmeye mecburdur. Şeherdeki partlayışlarda onun qardaşından da şübhelenirler, Mehemmede de meslehet gördü ki, dilini farağat qoysun. Çünki emniyyetçiler qardaşı ile görüşenlerin hamısını hebs

<< 1 ... 80 81 [82] 83 84 ... 102 >>