yüyeninden tutdu ve hemin andan etibaren dostunun atının yüyenini öz atının yeherine keçirdi.
Dağ cığırları getdikce daha qorxulu olurdu. Dinqo bu yerlere beled olduğundan özünü çox inamlı aparırdı. Mehemmed birden xatırladı ki, Dinqo bezen günlerle dersde ve yataqxanada görünmürdü ve qefil yoxa çıxmağını kendlerine, qoca ata-anasına baş çekmeye getmesile izah edirdi...
Geceni növbeti dayanacaqda keçirdiler. Bu dayanacaq da evvelkinin benzeriydi. Ocaq qalamaq üçün her şey vardı.
Dinqo ocağı çatdı. Bir az qızışandan sonra et konservlerini çıxarıb ocaqda isitdi. Mehemmed berk acmışdı. Dinqo yol çantasından xörek qaşıqlarını çıxaran kimi her ikisi yemeye girişdi.Toqqalarının altını berkidenden sonra Dinqo kahanın derinliyine teref getdi ve salafana bükülü turist döşeyile geri qayıtdı. Dinqo:
- Uzan, rahat yat, heç neden yana rahatsız olma. Sabah erken yola düşerik, inşaallah, orda bizi yaxşı qarşılayarlar.
Mehemmed razılıqla başını terpetdi ve yerine girdi. Onlar bir müddet çölde esen küleyin sesine qulaq asdılar. Hardasa qurd ulayırdı. Sanki, kimse öz itiyini axtarırdı... Mehemmed nece yuxuya getdiyini bilmedi...
Seher onu Dinqo oyatdı. Seher yemeyi ilıq çaydan ve "Ülker" peçenyesinden ibaret idi. Yüngülvari nahar etdikden sonra "qaçaqlar" yola düşdüler ve sutka yarımdan sonra menzil başına çatdılar.
Qefil qonaqları gözetçi qarşıladı. O, evvelce Dinqonu tanımadı, çünki atlıların üz-gözü qardan sırsıra bağlamışdı, amma Dinqo ona öz dilinde nese deyende tanıdı. Mehemmed bu dili bilmirdi. Heç eşitmemişdi de. Evvelce ona ele geldi ki, bu adamlar xüsusi parolla danışırlar, sonradan başa düşdü ki, bu, dağların dilidir. Ona göre de dinmedi. Dinqo da onun teeccübüne reaksiya vermedi.
Gözetçi onları ireli buraxdı. İrelide daha bir gözetçi vardı. O da parolu soruşdu, cavab alandan sonra avtomatının lülesile işare eledi ki, keçe bilerler.
Yolçular bir neçe gözetçi postu keçdikden sonra Memo ve dostlarının qaldığı kahaya çatdılar. Kahadakı adamların ekseriyyeti

<< 1 ... 92 93 [94] 95 96 ... 102 >>