saqqallı ve silahlıydı. İçeriden kir ve nemişlik iyi gelirdi. Hava ürekbulandırıcıydı. Bir az keçmiş Mehemmedin iybilme qabiliyyeti kütleşdi, daha doğrusu, içerideki havaya uyğunlaşdı.
Mehemmed anlamışdı ki, bura Dinqonun dediyi gizli qrupun xelvet yeridir. Amma onların ne ile meşğul olduğunu bilmirdi, belke de bilmeye qorxurdu. Ona göre de derine getmemiş, bu barede Dinqodan heç ne soruşmamışdı.
Yolçular içeri giren kimi Memo onlara dilucu xoşgeldin eledi ve Dinqonu kenara çekib ne baredese uzun-uzadı danışdı. Onların qaş-gözlerinin, üzlerinin seyrimesinden, mimika ve jestlerinden söhbetin mübahise notları üzerinde köklendiyi anlaşılırdı. Çox güman, söhbet Mehemmedden gedirdi. Deyesen, emisi oğlu yad adamın bura gelmesinden narahat idi. Uzun çek-çevirden, Dinqonun uzun-uzadı izahatından sonra Memo sakitleşdi, güle-güle Mehemmede yaxınlaşdı ve bir daha:
- Xoş gelmisen, arkadaşım, - dedi ve Dinqoya teref dönüb, - men deyen kimi eledinmi? - deye soruşdu.Arxayın ola bilersen. - Dinqo özünden razı halda cavab verdi.
Memonun "Men deyen kimi eledinmi?" sualı ve Dinqonun ona cavabı müemmadan xeber verse de, Mehemmed dinmedi ve taleyini hadiselerin öhdesine buraxdı.
Yerden bardaş qurub, yazmalı süfrenin etrafında oturdular. Süfreye çay, dalınca ise dana etinden soyutma ve tamsız şire geldi. Belke de şirenin vaxtı keçmişdi. Üstünde "made in Amerika", yeni, Amerikada istehsal olunub, sözleri yazılmışdı.
Yemekden sonra kimse Dinqonun danışdığı dilde mahnı oxumağa başladı, yanıqlı bir havaydı. "Sarı gelin"e oxşayırdı. Qalanları ona ses verdiler...
Çaqqallar yaxşı yemekden sonra tepe başına çıxıb vaqqıldaşırlar, toxluğun şerefine mahnı oxuyurlar...
* * *
Kaha heyatı Mehemmedi yormuşdu: eyni yemekler, eyni söhbetler. Bulağın çeşmesi buz bağladığına göre su da qehete çıxmışdı. Bu havada çeşmeye getmek mümkün deyildi. Çimmek üçün qarı, buz salxımlarını qazanlara yığıb eridirdiler. Deste üzvlerinin çoxu qotur olmuşdu. Mehemmedin büküşük yerleri yara tökmüşdü, yağır

<< 1 ... 93 94 [95] 96 97 ... 102 >>