görünürdü, hem de sevincli.
-Aferin sene. nehayet ki, bu tapşırığın öhdesinden geldin. Yorğun görünürsen.
-He. heç soruşmayın. Bu insanlarla danışmaq ne çetin şey imiş.
-Sırada seni ikinci tapşırıq gözleyir.
-He bilirem-sevgi perisinin üzündeki tebessüm yox oldu.
***
Sevgi perisi nehayet ki, sevimli mekanında idi. Ancaq bu defe de peri olaraq deyil, insan olaraq burada dayanmışdı. Teneffüs idi. Universitetin dehlizi telebelerle dolu idi. Bu vaxt erzinde heyete düşen kim, aclığını yatırtmaq üçün bufete geden kim...Sevgi perisi ise dehlizdeki pencerelerden birinin qarşısında dayanmış, pencereden universitetin heyetine baxırdı. Bu defe o telebelerin qelbinin içini göre bilmediyinden sadece kenardan baxaraq kimin kimi sevdiyini, kimin kime reğbet beslediyini texmin etmeye çalışırdı. Başı telebelere baxmağa ele qarışmışdı ki, onu arxadan sesleyen insanı hiss etmedi. birden arxadan çiynine kiminse toxunduğunu hiss etdi. Geri çevrildi. Bu Aysu idi. O qezebli görünürdü.
-Sen neylemisen mene? özümü tanıya bilmirem. de görüm neylemisen mene?
-Gördün? Sen de menim dediklerime inanmırdın.-sevgi perisi özünden razı halda gözlerini süzdürdü.-Bura bax. Mene ne elemisen bilmirem. ama men artıq onu düşünmeye başlamışam. Kenanı. Heç özüm de bilmirem niye? ama dersde fikrim hemişe onun yanında olur. Onu düşünmek istemirem. ama onu düşünürem. bu dehşetdir. Bu qorxuncdur. Men öz qelbime hökm ede bilmirem. beynim menim sözüme baxmır. Hiss edirem ki, getdikce Kenana daha çox bağlanıram. Artıq Elvini düşüne bilmirem. onu görende mende heç bir heyecan yaranmır. Üreyim berk döyünmür. Heyecanlanmıram. Onu görmek üçün üreyim can atmır. Men deyişmişem. men özümü tanıya bilmirem. neylemisen mene? he?-Aysu sevgi perisinin çiyninden tutub, xefifce silkeledi.-Tez ol, meni evvelki veziyyetime getir. Men Kenanı yox,Elvini düşünmek isteyirem. başa düşdün?
-Bilirem. bilirem, men de ele buna göre çalışıram. Bütün günümü senin sevgi tilsimini pozmağa serf edirem. heç bilirsen, nece çetindir

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 36 >>