arxasında dayanmış,üzünde tebessüm vardı. Nehayet ki, uzun illerden sonra atası ona gülümsemişdi. Onun tebessümü Nerminin ölen ümidlerini yeniden diriltmişdi. Indi onun atası ile anası bir yerde oturmuş söhbet edirdiler. Nermine yeqin ki, bundan gözel hediyye ola bilmezdi. O pencereye yaxınlaşıb üzünü göye tutdu. Üreyinde Allahı ile danışdı.
“Çox sağ ol, Allahım. Nehayet ki, sen menim göz yaşlarımı gördün ve arzularımı eşitdin. Men seni ve heyatı çox sevirem...”Nergiz çox gözel,eyni zamanda çox ağıllı qız idi. Açıq restoranların birinde oturmuş, refiqesini gözleyirdi. bir azdan refiqesi gelecek ve onlar bir yerde mağazaları gezib alış-veriş edecekdiler. Nergiz universiteti yenice bitirmişdi. Bitirdikden sonra atası onu iş yoldaşının oğlu ile nişanlamışdı. Onlar tanınmış adlı-sanlı aileden idiler. Nergiz barmağındakı nişan üzüyüne baxdı. Brilliant qaşlarla bezedilmiş, yüksek karatlı qızıl bir üzük. Yeqin çox qız bu üzüyü barmağnda daşımaq isterdi. Ancaq nedense Nergiz bu üzüye baxarken üzü gülmürdü. eksine onun çöhresinde meyus ifade yaranırdı. O nişanlısını sevmirdi. Ama onunla nişanlı idi. Ve bir aydan sonra onlar evlenecekdiler. Göresen niye Nergiz istemese de bu evliliye razı olmuşdu?birincisi, oğlan çox yaraşıqlı ve imkanlı ziyalı bir aileden idi. O bankda işleyirdi. ve öz şexsi maşını vardı. Ikincisi, o atasının iş yoldaşının oğlu idi. Üçüncüsü, Nergizin ailesi bu evliliyi her şeyden çox isteyirdi. çünki her iki aile bir-birini yaxşı tanıyırdı. Ama esas bir şey vardı. Bu iki genc bir-birilerini sevmirdiler. Onlar valideynlerine qarşı çıxmamaq üçün bu nişana razı olmuşdular. Ancaq oğlanın da qızın da sevdiyi vardı.
Nergiz onun qarşısında kiminse oturduğunu hiss etdi. Refiqesinin geldiyini zenn ederek gülümseyerek başını qaldırdı. Ancaq qarşısında başqa birisinin oturduğunu görüb teeccüblendi. Bu balaca şirin bir qız uşağı idi. Nergiz özünü qeribe hiss etdi. Bir anlıq baxışları qızın sehrli gözlerinde donub qaldı.
-Sen kimsen?-Nergiz qeyri-ixtiyarı

<< 1 ... 16 17 [18] 19 20 ... 36 >>