bilende her şeyi derk etmeye başlayırlar. Niye sevgi ya da mehribançılıq içinde yaşamaq varken insanlar bir-birilerine heyatı zeher edirler. Axı bu qeder haqsızlığı ve qeddarlığı neye göre ve niye edirler? Axı ölenden sonra onlar özleri ile ancaq etdiyi emelleri aparırlar. Fikret de bunu derk etmişdi. Bir rus qadının eşqine ailesini atıb, rus qadının uşağı olmur deye, uşaqları öz anasından behaneyle aldadaraq aparıb illerle bir qadına, bir anaya zülm vermişdi. Bes o göz yaşlarının hesabını nece verecekdi? Fikref çox peşman idi. O, belke de heyatı boyunca qazandığı bütün var dövletini vermeye hazır idi. Teki onu geriye qaytarsınlar ve o bu sehvi etmemiş olsun. Ancaq çox teessüf ki, bunun üçün artıq gec idi. 8 il çekdirdiyi acını 3 ay erzinde unutdurmaq ve yaddaşlardan sildirmek mümkün deyildi. Ancaq Nezaketin cavabı ferqli oldu.
-He...-Nezaketden boğuq ses çıxdı. O, indi heç bir qezeb, kin, nifret hiss etmirdi. O Fikrete niye sualını vermeyecekdi. Bütün bu iller erzinde axıtdığı göz yaşlarının hesabını istemeyecekdi. O, bunları düşünecek qeder cılız deyildi. Onu indi düşündüren bir şey vardı:Uşaqları. O, uşaqlarını berk-berk qucaqlamışdı. O, indi sezdi. Payız fesli idi. Ve heyetde ayağının altında xışıldayan xezan vardı. Ele bil tebiete yeni reng gelmişdi. Artıq etraf ağ-qara görünmürdü.O, üzünü göye tutdu. Ve gözleri yaşlı olsa da gülürdü...
***
O, tenha idi. Çox tenha. Hamı onu terk etmişdi. Ailesi yanında deyildi. O ezab çekirdi. O bu heyatda yaşamağı ve mübarize aparmağı bacarmırdı. O pis insan deyildi. Indiye qeder heç kime bir zerer yetirmemişdi. Kiminse qelbini qırmamışdı. O romantik, xeyalperest, özüneqapalı biri idi. O zeif iradeli idi. Onun en böyük arzusu yazdığı ssenariye film çekmek idi. Ancaq bir çox arzuları kimi bu arzu da mümkünsüz bir arzu idi. Çünki onun film çekmek üçün o qeder de imkanı yox idi. Müellimlikden aldığı mevacible özünü gücle dolandırırdı. Ancaq o xeyal qurmaqdan yorulmurdu.. O her gece çekmek istediyi filmi kino lenti kimi

<< 1 ... 24 25 [26] 27 28 ... 36 >>