çocuqlardı, onların sağlamlığı milletin sağlamlığı demekdir, buna şekk-şübhe ola bilmez. Amma, men bilen dedim, biz bir savab iş de görmeliyik, o da ibaret olsun bundan ki, pul yığıb, iane toplayıb verek komunxoza, onlar da hekimlerin hem mevacibini artırsınlar, hem de dava-dermandan çox alıb traxoma azarına tutulmuş balalanmıza versinler. Bunu demişdim ki, zalda oturanlardan bir-iki neferi el çaldı, bir-iki nefer öskürdü, amma Kerimli qalxıb ayağa, üzünü evvel-evvel tutdu mene, dedi "ay-hay", sonra döndü zal-da oturanlara teref. Başladı, ne başladı! Dedi ki, siyasi bisavadhğm en bariz nümunesi ele bu yoldaş - Sedi yoldaşdı. Dedi ki, nece yeni bizim hekimlerin mevacibini artırmaq gerekdir. Beyem ki, ha, bizim hekimler acından ölürler, beyem ki, ha, hökumet onlara pul vermir? İndi, deqiqi, yadımda deyil, amma deyesen ele bele de dedi. Zalda bir gurultu qopdu, dedim papağım başımdan uçacaq indi. Esteğfürullah, işe düşme-dim! Bir xeyli gözlerimi döye-döye dayandım xitabet kürsüsünde, danışa bilmezdim ve danışsaydım da bu gurultunun içerisinde meni heç kes yeqin ki, eşitmezdi. Mexluq bir qeder sakitleşenden sonra Kerimli dübare mene sarı dönüb soruşdu ki, bes yaradıcılıq planların nedi, yeni bu iclasdan sonra gedib evde de yazacaqsan. Dexi özümü saxlaya bilmedim, adamın sebir kasası daşanda çox pis olur. Sesimin lap zil yerine salıb Kerimliye dedim ki, men her iclasdan sonra eve gedib eser yazmağa ve elime qelem almağa adet elememişem ve dedim ki, adam gerek merifetli olsun, niye bir bele camaatın arasında sen mene bisavad deyirsen, bisavadın en yekesi sensen ki, tuği-lenet olub keçmisen bizim boğazımıza... He, bu sözleri men deyenden sonra qurbağa gölüne yekeden de yeke bir daş saldılar. Zal dönüb oldu meyitxana. Nece ki, meyitden ses çıxmaz, bir kimseden ses çıxmadı.

Nece sehneden enib zalı keçdim, qanım qara, özümü söye-söye neçe gelib Vazqen kişiden kürkümü aldım ve Vazqen kişi de rengi-rufuma baxıb xeyli pejmürde oldu - bunu bir Allah bilir. Küçeye çıxanda

<< 1 ... 113 114 [115] 116 117 ... 202 >>