Salahov yene de mene diqqetle baxdı, ele bil meni birinci defe idi görürdü ve qaqqanaq çekib ele güldü ki, ele bil yüz xoruz bir yere yığışıb birden banladı. Men, açığı heç bu tövr gülen adam görmemişdim ve fikirleşdim ki, göresen bu neye güldü ve menim hansı sözüme güldü. Ne illah eledimse, başa düşmedim. Ne ise, bu qaqqanaqdan sonra Salahov metlebi deyişdi, keçdi havaya, eşikde yağan qara ve dedi ki, bele havada vay evinde olmayanlann hahna, bele havada gerek evinde oturub çay içesen. Stolun yanındakı zengi basdı. Qapı açıldı, bayaq çay getiren qadın elinde bir bağlama içeri girdi ve gelib o bağlamanı menim qabağıma qoydu. Salahov dedi ki, bu hemon peçenyelerdendi, aparıb verersen bizim balaca qızımıza, qoy lezzetle yeyib, Adil emi-sini yad elesin. Dedim, sen Allah, zehmet çekme, özüm tapardım, dedi ki, ele şey yoxdur, peçenye nedir ki, ondan ötrü ölkenin böyük yazıçısı düşsün mağazalara ve bu kimi qeyri-gözel sözler dedi yene. Sonra elinin altındakı kağızlardan birini götürüb verdi mene ve dedi ki, Sedi efendi, sizden bir xahişim var, o da bundan ibaret olsun ki, A. Q. haqqında burda ne demisen, hamısını yaz bu kağıza. Teşvişe düşüb sordum ki, axı, ne yazım, men o bineva barede ne dedim ki?.. Bu defe yüz xoruz yox, min xoruz bir yere yığışıb birden banladı, az qala qulaqlarım batacaqdı. Dedi ki, ne demisen onu. Yeni yaz ki, o senin en yaxın refiqindir, neçe illerdir özünüz ve qadınlarınız dostluq eleyirsiniz, defelerle bir yerde olmusunuz ve o heç bir vaxt ve heç bir yerde ağzını dağıtmayıb. Texminen buna benzer sözler dedi. Dedim, vessalam? Dedi, bes nece! A kişi, kor ne ister, iki göz, biri eyri, biri düz. Kağızı çekdim qabağıma, qelemi batırdım mürekkebe ve Salahov ne demişdise, hamısını yazdım. Altından da imza atdım ve ayın tarixini qoydum. Sonra Salahov elini uzatdı, kağızı menden götürdü, qoydu qabağına, oxudu, dedi "çox eceb", men de gördüm ki, daha durmaq meqamıdır, durdum, Salahovla el tutub sağollaşdıq, o meni kandara kimi ötürdü ve men de şad-xürrem

<< 1 ... 122 123 [124] 125 126 ... 202 >>