yeyirem, dedi mene, nuş, sonra yene qedehlerimizi doldurdu ve dedi ki, ay Mirze, bes men senin yanında üzüqarayam. Dedim üzüqara düşmenin olsun, niye bele deyirsen? Cavab verdi ki, diyesen bir-iki kere seni acılamışam, neynim, bu zehrimarı çox içende işler olur xarab, dilimi dinc saxlaya bilmirem. Dedim, ay Akop, heç senin meni acıladığın yadıma gelmir axı? Dedi, men ölüm? Dedim, bu sen öl. Bu yerde Akop bir qeder fıkre getdi, gördüm alnını övkeleyir ve yeqin nese yadına salmaq isteyir. Qoymadım çox fikirleşe, dedim düz sözümdür, biz sennen hemişe görüşende bir-birimize gülden artıq söz dememişik. Akop üzüme baxıb dedi, bax, sen Allah, düz deyirsen? Dedim, vicdan haqqı düz sözümdür. Men bu sözleri deyenden sonra gördüm Akop sevindi, rengi-rufu da deyişdi, elini eline sürtüb dedi ki, axı, doğrudan kime-kime, amma men sene ömrümde pis söz deye bilmerem, çünki menim sene xüsusi hörmetim var, sen bizim heyetin ağsaqqalısan ve bütün qonşular senin başına and içirler. Sonra menim başımdakı buxara papağa baxdı, soruşdu ki, bu ela papaq da sene çox yaraşır, bes bunu hardan almısan?.. Dedim bunun derisini menim üçün Semerqendden getiribler ve papağı da Bazarnıda papaqçı usta Avanes var, meşhur adamdı, o tikib. Akopun eline behane düşdü, badesini qaldırıb dedi, gel bunu da içek Avanesin sağlığına, o ki madam bele papaq tikib, demeli, dünyanın yaxşı kişilerinden biridir. Biz indi burda oturub içirik, o yazıq evde yatır. Gel onu yad eleyek ve arzu eleyek ki, bundan sonra da canı sağsalamat olsun ve bundan sonra da bele-bele papaqlar çox tiksin. Çünki kişinin yaraşığı papaqdır, papaqsız kişini tulla getsin zibilliye! İçdik. Bu üçüncü badeden sonra başgicellenmem ve kefliliyim ele bil keçdi, yeni tamam yox olmadı, intehası, dayandım bir babetde, dexi bundan o yana keflenmedim, oldum düppedüz. Ele Akop da bir qeder fasile verdi, o da etden götürüb ora-burasını diddeledi, men şüşebenddeki gül-çiçeye baxıb ve üreyimde Akopa ehsen dedim, çünki qışın bu vaxtında, bele yaşıllığa

<< 1 ... 130 131 [132] 133 134 ... 202 >>