görmedi, bundan bildi ki, yeqin uşaqları mektebe yola salıb ve indi de metbexde işiyle meşğuldu. Sol elini uzadıb tumbanın üstünden saatını götürüb baxdı, gördü on birin yarısıdır. Qalxdı, gece çarpayının yanındakı stulun söykeneceyine tulladığı xalatı götürüb geyindi ve yataq otağından çıxıb metbexe geldi. Zemine metbex stolunun arxasında oturub bugünkü qezetlere baxırdı, henirti eşidib başını qaldırdı, astanada dayanıb yuxulu-yuxulu ona zillenmiş erini gördü.
- Düzün de, seher neçede yatmısan? - soruşdu.
- Sen gedenden sonra heç iyirmi deqiqe de oturmadım, yıxılıb yatdım. - Xeste yalan dedi ve bir addım atıb, alçaq taburetkanı altına çekib arvadıyla üzbeüz eyleşdi. Metbexin havası temiz idi, hemişe olduğu kimi ağır bişmiş iyi yoxdu, yeni Zemine pencereni açıb metbexin havasını deyişdirmişdi. Çaynik qaz piletesinde odun qırağında idi ki, soyumasın, fısıldayırdı. Zemine yerinden qalxdı, pencerenin yanındakı soyuducunun üstünden deyirmi nimçeni götürüb erinin qabağına qoydu: nimçede el boyda bir yaxma vardı, xestenin her gün seherler yediyi adi yaxmalardan biri. Xestelenenden sonra ele bil medesi daralmışdı, daha bişmiş yeye bilmirdi. Sonra Zemine erine bir stekan tünd kemşirin çay eledi, onu da stolun üstüne qoydu ve öz yerinde eyleşdi. Xeste çöreyini yedi, çayını içdi ve qezetlerden birini götürüb ayaqyoluna getdi. İşini görüb, el-üzünü yuyub, güzgüde özüne baxdı, elinin arxasını sifetine çekib saqqalını yoxladı ve qerara geldi ki, üzünü bu gün qırxmaya biler, qalsın sabaha. Yaxşıca qurulanıb, hamamxanadan çıxdı ve qonaq otağına getdi. Gece stolun üstünde qoyduğu defterlerin ora-burasına baxdı, adda-budda bir-iki yerini yene oxudu, Kirlikir ehvalatından da üç-dörd cümle oxuyandan sonra, esneyib, başını buladı ve üreyinde "Heyf sene, Sedi efendi" dedi. İndi, yuxudan durandan sonra, ayıq başında gecenin eseb gerginliyinden temizlenib durulmuş düşüncelerinde şübheli bir fıkir yarandı: eger Kerimli bu erefede, üstelik, Sedi efendinin psixikasının da yerinde

<< 1 ... 137 138 [139] 140 141 ... 202 >>