olmadığından xeber tutsa, Selime xanımın bütün qorxulan heqiqete çevrile biler. Arvada demek lazımdır ki, bu gündeliyi helelik, yubiley ehvalatlan qurtarana qeder heç kese göstermesin... Xeste kresloda eyleşib, defterleri seliqe ile, nömre sırası üst-üste yığdı ve qovluğun içine qoyub, qovluğu da eyni seliqeyle berk-berk bağladı. Sonra qanrılıb qapıya teref çığırdı:
- Zemine, telefonu mene ver! Metbexden ses geldi:
-Ne?
- Telefonu ver mene!
Zemine uzun şunurlu telefonu getirib erinin yanında stolun üstüne qoydu, sonra pencereye yanaşıb fortoçkanı açdı, erinin telesik-telesik yaxasını bağladığını görende dedi:
- Qorxma, heç ne olmaz. Dünen Mark Georgiyeviç dedi ki, daha heç neden qorxmaq lazım deyil. Otaqların havasını temiz saxlayın. Şükür. - Gelib bir az aşağı eyildi, xestenin sifetinden öpdü. - Sen hekimlerin sözüne qulaq assaydın, Allah haqqı, çoxdan sağalmışdın. Sonra erinin dizinin üstündeki qovluğa baxdı. - Sen canın, Selime xanımdan bir şey yazıb orda?
Xeste de arvadının üzüne baxıb gülümsündü.
- Senin tanıdığın indiki Selime xanımdan, heç ne, - dedi. - Yeddi yaşlı Selimeden yazıb, özü de her yerde yazır menim Selime balam.
- Oy, kak interesno! Arvadının gülümser gözlerinde ötergi bir qüsse göründü, yeqin Zemine de başa düşdü ki, bir vaxtlar, onun tanıdığı Selime xanım heqiqeten Selime bala olubmuş. Zemine otaqdan çıxmaq isteyende xeste dedi:
- Demeli, deyirsen sağalmışam da, he? Zemine geri döndü ve başını buladı.
- Gene siqaret isteyirsen?
- He... Bir dene, seher-seher heç pis olmaz!
Of! - Zemine gözlerini bereltdi. - Alemin bicisen. Yaxşı. - O, şkafa yanaşıb xalatının cibinden bir deste açar çıxardı ve orta yeşiyi açıb özüne sarı çekdi. Elini yeşiyin dibine soxub ordan siqaret qutusunu götürüb uzaqdan erine gösterdi. - Enzedi. - Xeste "Malboro" qutusunu görüb doğrudan sevincek oldu, çünki iki ay idi ki, pulsuzluğun üzü qara olsun, bu siqaretlere hesret qalmışdı.
- Ehsen sene, bele arvad!
Siqareti yandırandan sonra, Zemine otaqdan çıxıb

<< 1 ... 138 139 [140] 141 142 ... 202 >>