yanğısı qarnından qalxıb, gelib dayanmışdı düz hülqumunun ortasında. Mahmud fikirleşdi ki, borjom olmasaydı, bu yanğıdan sehere sağ çıxmazdı. Ve yene öz-özünü üreyinde söydü: adama neçe kere deyerler ki, bu zehriman içme, içende de adam balası kimi iç, yüz qram iç, uzağı iki yüz. Amma bayaq kababxanada yediyi çoban bozartmasını, sarımsaqh qatığı xatırlayanda derk eledi ki, ele meclisde yüz qram, iki yüz qramla iş keçmezdi. Sağ olsun kababçı Xelil dayını, kişi yaradır da!.. "Vremya" idman xeberlerine keçende Mahmud televizoru söndürdü. Televizoru alanda usta ona demişdi ki, çalış, çox işletme, bunları az-az buraxırlar, şah eline düşmez bele televizor. Mahmud televizorun üstünden mahud parçanı götürüb ekranı sildi, sonra aşağı eyilib dikdaban ayaqqabılarını cütledi, seliqe ile çarpayısının altına qoydu. Bir-iki defe gerneşdi, bir stekan da soyuq borjom içib, ha istedi özünü geyirtsin, amma bir şey çıxmadı ve ucadan dedi: yıxılım yatım, belke yuxu meni özüme getire. Qayışını açmaq isteyirdi ki, darvaza berk-berk döyüldü ve eşikden bir yeniyetme sesi eşidildi:
- Mahmıd doxtur, ay Mahmıd doxtur!
Mahmud uşağm sesini tanıdı: Moşunun, Zülfüqar kişinin nevesinin sesi idi. Celd pencereye yanaşıb bir tayını açdı, başını eşiye çıxartdı.
- Aye Moşu, sensenmi? Pencereye doğru bir qaraltı geldi.
- He, menem.
- Xeyir ola, a bala?

- Zülfüqar bavamın halı özünde döyül, deyir, tez Mahmıd özünü yetirsin.
- Nolub ona, gene üreyidimi?
- Yox... Rengi-rufu ağappaq ağarıb. Deyir bu gece men ölecem. Yuxuda uryadniki görüb.
Mahmud güldü.
- Ne uryadnik, aye, evin tikilmesin? Belke prokuroru deyib?
- Yox eşşi... Nese, heç halı özünde deyil. Qadan alım, yığış gedek, - Moşunun sesi titredi. - Tatar Temirin qayığında gelmişem. Bizi qaya altında gözleyir.
- Bu saat, derdiş, getmeyib ne qayıracağam ki! - Amma her ehtimala qarşı soruşdu: - Kür daşıb elemeyib ki?.. Temirin hansı qayığınnan gelmisiz?
- Motorlusuynan.
- He, onda gözle, bu deqiqe.
Mahmud telem-telesik hazırlıq gördü,

<< 1 ... 14 15 [16] 17 18 ... 202 >>