tanrı! Xace Enver özünü sağaltmasaydı, axşama yaxın teyin olunmuş ikinci edamda iştirak ede bilmeyecekdi: neçe gün eqdem bu qaladan enib hökmdarın yanına gelmiş ve özleri ile çox vacib melumatlar getirmiş iki saray şairinin bexşiş, daş-qaş evezine istedikleri ölümün vedesi yetmişdi. Bu gün axşam, gün batanda, hökmdarın hüzurunda ve bütün xelqin gözü qabağında bu memleketin böyük şairini edam edib başını hemin o şairlere verecekdiler. Hökm-dar buna razılığını çoxdan vennişdi ve hele hökmdar heç bir zaman vedine xilaf çıxmamışdı. İndi o iki saray şairi - bayaq xace Enver onları görmüşdü - sevindiklerinden üzbeüz otumb deyirmi mizin arxa-sında zer atmaqla meşğuldular... Bu gün xudavende-adem buyurmuşdu ki, hökmdarın merhemeti sayesinde her kes iki aydan çox çöl-biyabanın ortasında, keçilmez meşeliyin yaxınlığında, aclıqdan, qızdırmadan, atmilçeyi boyda olan ağcaqanadların elinden min bir meşeqqete dözüb sebir eden igid serbazlar, vezir, vekil ele bu iki saray şairi de arzusuna yetsin; bu gün heç bendenin üreyinde nakamhq qal-mamalı idi, buna göre de hökmdar bu gün bütün qadağalarını helelik, yene yürüşe qeder leğv elemişdi... Xace Enverin ağrıları hind tiryekinin hesabına, bedeninden tamam çekilib yox olduğu ve bu ağır, lırt bedenin yüngülleşib quşa döndüyü meqamında onu hökmdarın hüzuruna çağırdılar. Xace Enver yarıyumulu gözlerini açıb, qalxanlı-nizeli içeri girmiş pezeveng keşikçiden soruşdu:
- Ne meseledir, oğlan? ,
- Hökmdar meşveret edecek, - dedi keşikçi.
Xace Enver yerinden qalxıb, üzünü qibleye tutub salavat çevirdi ve ovqatı xeyli yaxşılaşdığından, yene tannya teşekkürünü bildirdi, hele de yerinden terpenmeyib, xace Enverin rüsxetini gözleyen qarasaqqal, qarabığ keşikçiden başqa şey soruşdu:
- Bes sene talandan ne düşdü, oğlan?
- Yüz qızıl, bir de bir dul zenen.
- Gede, ele bu? - Xace Enver güldü, piy basmış yeke qarnı yırğalandı.
- Besimdir, ağa! Hökmdarın merhemeti mene besdir!
- Aferin, oğlan, aferin. Merheba sene!..
...Hökmdar öz zerli bayram

<< 1 ... 153 154 [155] 156 157 ... 202 >>