elini üzüne apardı, yol çeken gözlerini ehmalca ovuşdurdu, ele bil birden-bire yorulmuşdu.
- Teki sen deyen olsun, - dedi. - Allah buyuran meslehetdir. -Sonra elini xace Enverin araqçınlı başına qoydu. - Deyirem çox yubanmayaq burda, he?

- Buyruq seninkidir, hökmdar, meslehet Allahın.
- Deyirem, valini teyin edek, qayıdaq memlekete. Qabaqdan qış gelir.
- Bu memlekete vali kimi buyurursan?
Hökmdar qaşlannı düyünledi, nese yadına salmaq istedi, sonra soruşdu:
Qohum-eqrebadan boş qalanı varmı?
- Xeyr, gözümün işığı. - Hökmdarın eli hele de xace Enverin başında idi. Xace Enver boynunu mil kimi duz tutub, qımıldanmağa da qorxurdu. - Heresi bir memleketin valisidir.
Belese, bu vezifeni qoyaq vezirin öhdesine, qoy vezir valini teyin etsin.
Buyruq seninkidir, hökmdar, meslehet Allahın.

Hökmdar elini xace Enverin başından götürdü, tezeden dizi üste qoydu, xace Enver nefesini derib, quruyub qaxaca dönmüş boynunu yüngülce terpetdi.
Hökmdar dedi:
- He, Enver, yubanmayaq. Heç yubanmayaq. - Sonra, qısaca sükutdan sonra, başqa metlebe keçdi. - Şair ne oldu? - Sesindeki tanış qezebden xace Enverin canına, hemişe olduğu kimi, yene üşütme doldu.
- Tapdılar, - dedi xace Enver. - Mağarada xanın celladı ile gizle-nibmiş... - Hökmdarın susduğunu görüb davam eledi: - Cellad teslim olmayıb, it kimi geberdibler onu. Şairi axşam gün batanda edam edeceyik. Unutmusan yeqin.
- He, eceb edam olacaq... - Hökmdar ayağa qalxdı, xace Enver de yerinden sıçradı. Hökmdar dedi:
- Başlayaq meşverete.
Xace Enver bir-iki defe elini eline vurdu, keşikçibaşı döyüş libasında - başmda debilqe, sol elinde qalxan, demir sesini etrafa yaya-yaya qapıdan içeri girdi. Xace Enver hökmdara baxdı, çünki xace Enverin keşikçibaşına söz demeye ixtiyarı yoxdu. Hökmdar dedi:
- De, gelsinler!
Keşikçibaşı ikiqat eyildi, sonra dönüb qapıdan çıxdı ve xace Enver nefesini dermemiş, vezir, vekil, eyanlar, serkerdeler bayram libasla-rında sarayın elçiler otağına daxil oldular: bu libasların ala-bezekliyi,

<< 1 ... 156 157 [158] 159 160 ... 202 >>