Begem emelli matır satırlar ki!.. Vaşu matlar! Bir de, Mahmıd, bele sözlerin üstünde çox-çox adamlar zad olublar ha!
- Ay-hay! - Mahmud elini yelledi. - Men ölüm, buna bax, kime-kime, mene siyasi ders verir. Bütün tarix kitablarında var ey menim dediklerim, ne qırılladırsan, e, sluşay?
- Mennen demek, sennen eşitmek. Allahdan bereket, prokurordan hereket.
- Bu nedi, e?
- Teze pesnidi, tatar Temir düzeldib, - deyib kendiri üçüncü defe dartdı ve motor "çaq-raq" eleyib işe düşdü. Perin sudan qopardığı damcılar Mahmudun, Moşunun yağışdan islanmış sifetlerine qırma tekin deyib ağrıtdı. Sonra Temir bile-bile sükanı sert sola burdu, qayıq yerinde fırlandı, Mahmudun sağa eyilib Moşunun üstüne yıxılmağı ile bağırmağı bir oldu:
- Yavaş, evin tikilmesin, batırarsan bizi!
- Qorxma, tatar Temir olan yerde hele bir musurman batmayıb. Sükanı düzeltdi, qayığı Kürün ortasına çıxarıb, semtini axarın tersine tutdu.
- İgirmi deqiqe, samıy-samıy bolşe yarım saata ordayıq, inşallah. He-e, vaşu matlar! - Qazı çoxaltdı, qayığın süreti artdı. Soyuq yelden Mahmudun peyseri ele bil buz bağladı. O, telesik papağının qulaqlarını aşağı saldı ve fikirleşdi ki, nolaydı, xata-belasız menzil başına çataydılar: bu havada, gecenin bu vedesinde Küre çıxmaq her oğulun işi deyildi. Üreyinde bir "Allaha tevekkül" de dedi.

Moşunu yuxu basmışdı. Tatar Temirin ayaqları altında yanan fenerin işığında Mahmud, Moşunun düyünlenmiş qaşlarını ve yarıyuxulu gözlerini gördü.
- Bu gün televizora baxırdınızmı? - Bu sual Moşudan çox Temire aid idi. Temir qayıq semtine düşenden sonra, süreti yavaşıdıb, sükanı dirseyi ile saxlaya-saxlaya, bayaqdan meftil parçası ile zoğal çubuğundan düzeltdiyi uzun müştüyünü temizleyirdi. Meftili axırıncı defe deşiye salıb dartdı, müştüyü ağzına aparıb bir-iki defe üfürdü, nehayet, eyni aram hereketle, seliqe ile hemişe çekdiyi "Avrora"dan birini müştüye keçirdi. Plaşının cibinden tapança boyda eldeqayırma bir alışqan çıxartdı, yandıranda alışqan ele tapança kimi açıldı.

<< 1 ... 18 19 [20] 21 22 ... 202 >>