buzlaqlar var ha, bax, orya qalxıb... - Sözünü kesdi, qaşlarını çatıb duruxdu. - Aye, ele meni de çaşdırdınız. Elqerez, qağa, bildiyim odu ki, orda bir yeri partdadıb, aşağıda da göl salacaqlar. Gölün de etrafında restoranlar, qestinler tikilecek.
Moşu soruşdu:
-Ay Mahmıd doxtur, bavam deyirdi ki, orda bir iri kaha var, içinde ejdaha kimi bir şey yatır, deyirdi, heç quş da ora qalxammaz, be bular ora nece qalxacaqlar?
- Aye, ne danışdığındı? - Mahmud güldü. - Bu hökumetin ağrısını alım, onnan ötrü orya qalxmağa ne var, e?
Bu vaxt kababxananın qapısı açıldı ve tatar Temir nimdaş şinelinde, başında solub ağarmış qulaqlı papaq, elinde de iri bir çamadan içeri girdi. Mahmud onu gören kimi çığırdı:
- Aye, senin o olmayan bığlarını yeyim, hardasan, gel çıx dana! Tatar Temir çamadanı yere qoydu, kepkasını çıxardıb, yaxınlaşıb növbe ile hamıya el verdi. Kababxananın isti ve ağır havasında eşikden gelmiş tatar Temirin eli üçüne de buz kimi soyuq göründü. Mahmud dedi:
- Yanını yere qoy görüm! - Ve Xelil dayıya göz vurdu. Xelil dayı yerinden qalxıb bufete san yöneldi, sonra bir araq, bir boşqab bozartma, göy-göyerti getirib stolun üstüne qoydu. Mahmud arağı götürüb açdı, stekanlara süzdü. Xelil dayı başını bulayıb içmek istemedi, geri qayıdıb metbexe getdi.
- Temir, xoş gelmisen, - dedi Mahmud ve Moşuya göz vurub qaş oynatdı. - Hortdat görüm bunu, tez al.
Tatar Temir stekanını götürdü.
- Sabahınız xeyir, - deyib qurtum-qurtum arağı içdi, anq barmaqlarını dodaqlarına çekdi, bir lezzetli "oxqay" da deyib, bir tike pendir götürüb ağzına saldı: ağzı ele terpenirdi ki, ele bil canında hey qalmamışdı. Mahmud bir elindeki arağa baxdı, bir tatar Temirin qıyıq göz-lerine baxdı, çimçeşen kimi oldu, amma dayanmadı, stekanı boğazına boşaldıb, bozartmanın yağlı tikesinden götürdü ve iştahla, telesik çey-neyib uddu. Sonra tatar Temirin qapı ağzındakı çamadanına baxdı:
- Aye, a Temir, bu çamadan nedi seher-seher? Temir yanıqlı bir ah çekib dedi:
- Gelmişem sennen, Moşuynan

<< 1 ... 193 194 [195] 196 197 ... 202 >>