Zülfüqar kişinin rayon merkezinden, Bakının özünden hörmetli qonaqları gelende yemek-içmek, Zülfüqar kişinin dediyi kimi, "ley-pey" bu otaqda teşkil olunurdu. Heyetde manqal qalayıb tezece boğazlanmış erkek etinden kabab çekilirdi, zoğal, tut arağı iki-bir, üç-bir yuxarı daşınırdı, kabablan da ele şişlerde, yağı axa-axa, cızıldaya-cızıldaya yuxarı aparırdılar, otağın ortasmda, neheng karvansara xalısının üstünde açılmış geniş stol, süd bardaqda daşan kimi yemek-içmekden aşıb-daşırdı, dalbadal sağlıqlar deyilirdi, zarafatlar eşidilirdi, lap axırda da, qonaqlar araq yanğısını söndüren atlamaya keçende, aşağıda kabab tedarükü ile canfeşanlıqla meşğul olan tatar Temiri çağırıb, onu stolun bir küncünde otuzdurub içizdirirdiler. Qonaqlardan biri elini cibine salıb, ya iyirmibeşlik, ya da ellilik çıxarıb Temire verirdi ve o da başlayırdı uşaq vaxtından yadında qalan tatar mahnılarından birini zil sesle, güce düşdüyünden gözleri yaşara-yaşara oxumağa. Tatar Temirin ağzından çıxan gülmeli sözler stol arxasında oturanları bir hala salırdı ki, deyirdin, bu qalın, nazik gülüş seslerinden otağın divarları çatlayıb uçacaq... Bu otağın avadanlığı, xalısı, mütekkesi, iri pencerelerindeki qırımızı perdeleri, bir sözle, her şeyi uzun illerden beri ele olduğu kimi qalmışdı. Birce divanın başında divara vurulmuş-Stalinin şekli yox idi. Salatın Mahmuda demişdi ki, üç-dörd ilin söhbetidir, günlerin bir gününde Zülfuqar kişi geceyarısı bu otağa girib işığı yandırmışdı, şeklin qabağında dayanıb bir xeyli baxmışdı, sonra dinmez-söylemez, heç kese heç ne demeden şekli divardan çıxarıb aşağıdakı qaranlıq otaqlardan birine aparıb, orda üzü divara sarı bir künce qoymuşdu. İndi hemin şeklin yerinde Zülfüqar kişinin sinesi ordenlerle dolu herbi gimnastyorkada öz şekli asılmışdı.
Bele-bele işler, ağrısın alasan şeytana papış tiken bele dünyanın!

Mahmudun sümükleri qızışmışdı, pazı pazla çıxardıblar deyibler: o da, bu nemiş havanın sümüklerine, iç-içalatına doldurduğu üşertini bayaq Slaltının

<< 1 ... 36 37 [38] 39 40 ... 202 >>