narazı tebessümle sözüne davam eledi:
- Men çox memleketler görmüşem, amma şairi şairinin başını istediyi memleketi görmemişdim... Şükür veren gününe, ulu Tanrı, bunu da gördük.
Hamının çiyninden dağ götürüldü, hamının nefesi ciyerlerinden rahat ve serin çıxdı ve hamının ürek döyüntüsü evvelki adi qaydasına düşdü: hökmdarın bexşişinden imtina etmek xeberini hökmdara çatdırmaq buradakıların her birine baha otura bilerdi... Cellad bele meşveretler zamanı hemişe eşikde qırmızı libasında emre müntezir dayanırdı...

Sonra hökmdar çadırdan çıxdı, özü de, adetine xilaf olaraq, birinci çıxdı. Çıxıb dayandı, sağ eli ile sifetini hövkeleyib cellada baxdı: gözleri qıyıldı, ele bil celladın qırmızı libasından gözleri qamaşdı, cellad ireli yeridi, neheng bedenini eyib, üzüqoylu yerde uzanmış, qulaqları kesilmiş serbazın çiyinlerinden ikielli yapışıb onu ayağa qaldırdı. Qan itirdiyindenmi, ya da ecele tamam teslim olduğundanmı, serbaz gözlerini açıb hökmdara baxa bilmedi: boz sifetinde heç bir şey görünmedi, ne kin, ne qorxu, ne yazıqhq. Bu sifet daş kimi cansız ve yeqin ki, daş kimi de soyuq idi.
Hökmdar serkerdebaşının eşiye çıxartdığı taxta eyleşib, qollarını taxtın söykeneceklerine qoydu ve sifetinin zehrimarını gözlerinden axıda-axıda ucadan dedi:
- Getirin o qehbeçeni!

Gavur qızını getirdiler. Qızın beyaz saçları vardı, bu saçlar o qeder beyaz ve temiz idi ki, etrafda heç bir şeyle uyuşmurdu. Hetta, ilk anlar, hökmdar gavur qızının saçlarının saç olduğunu da anlamadı, ona ele geldi ki, qızın başında zerif hind ipeyi var. Yalnız qızın yuxusuzluqdan ve dehşetden qızarıb keyleşmiş gözlerine baxanda hökmdar başa düşdü ki, gördüyü ipek deyil, gördüyü Tanrının yaratdığı möcüzelerden biridir. Göresen, bu saçlardan ne qoxusu gelir, İlahi? Allah bunları niye yaradıb?.. Hökmdarın sağ gözünden bir damla yaş yuvarlanıb yanağının qırışlarına ilişdi ve uzun müddet bir nöqtede qalıb qurumadı. Gavur qızı bu damlanı xırdaca buz parçasına benzetdi...
- Bu binevanın adı

<< 1 ... 57 58 [59] 60 61 ... 202 >>