zamanada barmaqarası baxasan, yoxsa işler olar fırıq. Di yaxşı! Eyleş, qonşu vuraq özümüzçün.

Xeste olası adam Kirlikirle üzbeüz vedrenin üstünde eyleşdi ve arağı açıb özüne süzdü. Kirlikir dilim-dilim doğranmış kolbasadan bir tike götürüb xeste olası adama baxdı. Xeste birnefese arağı başına çekdi. Kirlikir kolbasa tikesini ağzına sahb, telesik çeynemeye başladı.
- Çox oldu, qonşu, - dedi, - yarı-yarı süz.

Xeste olası adam yemekden bir qismet ağzına alıb, bu defe stekanı yarı doldurdu. Kirlikir bir tike de kolbasa götürüb dedi:
- Qonşu, bir sağlıq deyeceyem, amma gülme. - Burnunu çekdi. - Çünki bu sağlıq bu günün en müdrik sağlığıdı. Etirazın yoxdu ki?
Xeste olası adamın birinci yüz qramdan sonra dili açıldı:
- Ne etiraz, a kişi, işinde ol! Kirlikir burnunu xeste olası adama tuşladı.
- Bunu içek ki, pis günümüz ele bele olsun!
Xeste bu defe de arağı birnefese başına çekdi. Doğrudan da, çox müdrik ve ağıllı sağlıq idi.
Kirlikir tikesini yeyenden sonra sağ eli ile cod bığlarını tumarladı.
- He, - dedi, - indi bir siqaret yandır. Meqamdı.
- Sen siqaret de çekirsen?
- Hemişe yox. Vurandan sonra bir dene pis olmur.

Xeste olası adam elini şalvar cibine salıb, o vaxtlar debde olan "Avrora"nın ezik qutusunu çıxartdı. Bir siqaret yandırıb, birinci qullabın tüstüsünü içeri almadı, havaya buraxdı ki, Kirlikir nikotinden vursun bedene. Kirlikir razdıqla başını terpetdi, amma öskürdü.
- Lenet bunnarın herçi-peterine, - deye donquldandı. - O qeder tütüne zehrimar qatırlar ki, adamın ciyeri partdamaya düşür... Özü de bilirsen, kimin işidi bunnar?
- Kimin?
- Bayaq sene dediyim dünyanın möcüzesi Semenderovun!
- Men ölüm!
- Men bilmediyim şeyi demerem, bunu ömür-billah yadında saxla. Kirlikirin de araqdan sonra ele bil dili açılmışdı, deqiqi, o ele bil
get-gede, danışdıqca, aradakı ünsiyyet berkidikce daha cesaretli olurdu: bayaq, qonşu ile tanış olduğu ilk deqiqelerde sesinde, xeste olası adamın diqqetinden yayınmayan müxteserce bir qorxu ve ehtiyat

<< 1 ... 64 65 [66] 67 68 ... 202 >>