- O, ellerini yana açıb oynatdı. - Efelsen! Heyf sene...
- Efel niye? Çörek pulu qazanıram ki, balalarımı dolandırıram ki!
- Dolandırmağına dolandırırsan e! Söhbet bunda döyül. Söhbet ondadı ki, senin zırıltın hele qabaqdadı. Canına bax. Her yay sanatoriyaya get.
Xeste olası adam esebileşdi, bu esebilik canına dolan qorxudan doğdu. Narazılıqla soruşdu:
- Menim haramda noxud boyda şiş emele gelecek?

Kirlikir başını yuxarı qaldınb, burnunu direkden sallanmış lampaya tuşlayıb, qarnını qaşıya-qaşıya gülmeye başladı. Ele güldü ki, xeste olası adam pert oldu, qaşlarını çatıb, uşaq kimi burnunu çekdi.
- Pert olma, qonşu, adam her şeyden pert olmaz. - Kirlikir gözlerinin yaşını sildi: - Senin heç yerinde ne noxud boyda, ne da yumurta boyda şiş emele gelmeyecek. Üreyini buz kimi saxla. Amma... - Kirlikir gözlenilmeden sözünü xırp kesib qulaqlarını şekledi, bütün görkemi deyişdi, bığları esim-esim esdi, burun perelerinden tıxacı açılmış şampan şüşesinin fısıltısına benzer bir fısıltı qopdu. - Ses salma görüm... herif gelir.
- Herif kimdi? - Xeste olası adam pıçıldadı.

Kirlikir qalxıb zibilxananın sınıq-salxaq qapısına sarı yöneldi, içeri düşen işıq zolağından gizlenib, özünü qaranlığa verdi.
-Odu ha... Salahov Adil Qemberoviç.
Bu familiyanı xeste olası adam o zaman ilk defe eşitmişdi. Kirlikir geri dönmeden, fısıldaya-fısıldaya el eleyib onu yanına çağırdı:
- Beri gel, sss...

Xeste olası adam qalxıb barmaqları ucunda ona yaxınlaşdı. Heyetin ortasında elinde çelik bir kişi dayanmışdı. Yeqin geceyarısı hava almağa enmişdi. Heyetdeki, uzaqdan geminin dor ağacına benzeyen demir şalbanın kellesindeki gur lampanın şölesi çelikli kişini projektor şüası kimi işıqlandırmışdı. Onların teze qonşusu idi, texminen bir hefte bundan önce ikinci blokdakı ikiotaqlı menzile köçmüşdü. Qonşular danışırdılar ki, evveller çox böyük adam olub, indi pensiyadadı, özü de canlara deyen kişinin birisidi. Kirlikir pıçıldadı:
- Canlara deyen-zad döyül! Bu, menim adamımdı. Nece

<< 1 ... 68 69 [70] 71 72 ... 202 >>