şey lazım deyilmiş: birce anlıq seadetin seher yeli kimi ilıq temasından başqa göresen, insana ne lazımdır? Heç bir şey. Ürek sıxan, qan qaraldan hadiseler ise bu seadetin işığında uzanıb-qısalan kölgelerden savayı bir şey deyil, gerek bu kölgelere fikir vermeyesen, gerek onları vecine almayasan, fikir versen, vecine alsan, ele kölgenin özüne büdreyib yıxıla bilersen: badalaq vurmaqda kölgenin bu dünyada tayı-beraberi yoxdur...

Bu gün eve qayıdanda, müxteser tengnefes olsa da, her halda, yetmişi ötmüşdü, ehvalı lap kelle-çarxda idi. Enli pillekenleri - olduğu bina Bakının inqilabdan qabaq tikilmiş binalarındandı - zümzüme eleye-eleye qalxıb, ikinci mertebede dayandı, ağzı bağlı bankanı yere, ayaqları altda qoydu, elini şalvar cibine salıb ağır açar destesini çıxartdı ve demir qapısının iki kilidini açdı. Kenardan ona baxan olsaydı, sifetindeki işığı, gözlerindeki şöleni gören olsaydı, deyerdi ki, yeqin tezece order alıb, buna göre de bele sevincekdi. İçeri keçib, her iki divar boyu üst-üste qoyulmuş parıltılı reflerdeki kitablara baxıb burnunu çekdi, ayaqqabılarını çıxarıb seliqe ile cütleyenden sonra bir terefe qoydu ve rengi solmuş, dabanları yeyilmiş, yaşıl mahuddan çekeleklerini geyindi. Sonra kabinetine keçdi. Yazı masasının yanında, divara perçimlenmiş, polad borucuqlardan düzeldilmiş çerçivenin arasında yerleşdirilmiş iki iri akvariuma baxdı. Balıqlar qaraltı görüb herekete geldiler, aram üzenler burunlarını şüşeye yapışdırıb yuxarı-aşağı şütümeye başladı, iti üzenleri, kompressorun suya vurduğu hava axarında fırlanıb vurnuxdu: balıqlar yeqin bildiler ki, bu gün onlara teze yem verilecek, yiyeleri bazardan qayıdıb, indi suyun içinde yumağa dönmüş qırmızı qurdlar getirib. Mark Georgiyeviç gülümsündü, uşaq kimi sevindi ve elinin arxası ile akvariumun şüşesini sığallayıb boğazından qeribe bir ses çıxardı: "quli, quli, vı moi!" Sonra Mark Georgiyeviç balkona çıxdı, bankadakı yemi su qarışıq dördkünc küvetin içine boşaltdı: bazardan getirilen yemi o deqiqe

<< 1 ... 74 75 [76] 77 78 ... 202 >>