üstünde sema, semanın üstünde ise Allahın evi" vardı. Çünki nenem seherler dua oxuyanda üzünü o terefe tuturdu. Soruşurdum, orda ne var, cavab verirdi ki, ora qibledir. Men ele bilirdim qible "Allahın evi" demekdir.

Geceler paraşüt vışkası görünmürdü. Damların üstünde, paraşüt vışkasının yerindeki dibsiz qaranlıqda, dirijablın dayandığı nöqtede, her terefde ulduzlar sayrışırdı. Bakının noğul ulduzları.
Gece tez-tez özü ile külek getirirdi. Evvelce xışıltı ile damların, sekilerin üstünde sürünen serin meh, sonra güclenib qapı-pencereni yerinden oynadan xezri. Men ne qeder diqqetle baxsaydım da, buludları göre bilmirdim: buna göre de mene ele gelirdi ki, ulduzları iki-bir, üç-bir söndüren Allahdır.

Hardasa oxumuşdum, ya eşitmişdim, amma bilmirem ne vaxt: dirilikdemi, ya ölülükdemi - her adamın bir yolu var, lap orta mektebin hesab kitablarında olduğu kimi: "A" menteqesinden "B" menteqesine geden yol. Hamı özünün "A" menteqesinden çıxıb "B" menteqesine gedir ve gedir ki, belke baxıb görsün "B" menteqesinden sonra ne var, doğrudan da belke ele bir şey var ki, neinki hesab kitablarında, heç dünyanın en müdrik kitablarında da bunun izahını, menasmı tapmazsan. Mene, elelxüsus, Marqoya verdiyim adi suallara bezen anlaşılmaz cavablar alandan sonra ele gelirdi ki, Marqo ve ona benzeyen başqa qadınlar "B" menteqesinden çıxıb üzü beri gelirler, gelirler kı, "A" - menteqesinde bizi kimilere balaca bir möcüze bexş elesinler, bir udumluq teze hava versinler, qollarımızdan yapışıb, qeddimizi düzeldib desinler ki, vallah-billah güneşe baxmaq tehlükeli deyil, qorxmayın - siz kor deyilsiniz.
- Ay qız, ola bilmez, axı, adam hansı milletden olduğunu bilmesin?
- Niye olmur? A?

İlahi, Marqonun ele gözelleşib adamın ağlını aldığı vaxtları olurdu ki, onunla bir yastığa baş qoyduğuna inanmırdın. Adama qıyqacı baxıb, buğdayı sifetindeki dibi görünmeyen gözlerinin duruluğunu üstüne çileyende, deyirdin tiyan altından çıxıb, ins-cins olmayan bir çemenliyin şehinde çimmisen ve sene

<< 1 ... 80 81 [82] 83 84 ... 202 >>