tanıyırdı ve Selime xanımın atasının o illerde başına gelen müsibetden de yaxşı xeberdar idi. Ve indi xeste neyçinse birden-bire Mark Georgiyeviçin meclisde-filanda bir az içib, yanaqları yeniyetme kimi qızarandan sonra tez-tez dediyi sözleri xatırladı: "Menim beleliyime baxmayın! Eger dünyada iki bic adam varsa, onlardan biri menem!" Belke Mark Berqman bir şey eşidib, indi bu sözleri ile sadece xeberdarlıq eleyir?.. Ona da Kerimli deyerler. Hadiseleri qabaqlamaqda bu memleketde ele ad çıxarıb ki, şeytana papış tikenlerin nefesini ömür-billah kesib.

Xeste, Bermanın ağ ve uzun kirpiklerine baxdı: otağın ortasında, tavandan sallanmış qedimi lüstr - Zeminenin cehizi idi - gümüşü haşiyeli eyneyin sağ şüşesinin ten ortasında buğda boyda brilyant kimi eks edib adamın gözünü qamaşdırırdı... Berqman ele bil xestenin neye diqqetle baxdığını duydu ve onu bu zövqden mehrum etmek niyyetile başını azca yana dönderdi: işıqdan qopmuş brilyant parçası ele işıq sureti ile de şüşenin hamarlığından yox oldu.

Belece, bir müddet bir-birinin üzüne baxa-baxa oturub danışmadılar ve xesteye ele geldi ki, (Berqmanın üreyi doludur, daha nese bilir, amma neyçinse demek istemir: doktorun sifetinin sert ifadesinde indi tereddüd de vardı - xeste bunu açıq-aydın görürdü... Bir azdan Berqman dedi:
- Kim-kim, amma sen gerek mene inanasan. - "Seni" xüsusi ayırdı ve bir qeder uzatdı. - Sen, ezizim, indi gerek ancaq müalicenle meşğul olasan. Başqa ne varsa, tulla getsin, heç neye fikir verme. Hamı özü üçündü. Bunu men deyirem, ha? Can adama bir defe verilir. İki ömrümüz olsaydı, deyerdik ki, birini serf eleyek edalet uğrunda mübarizeye, camaat da yığılıb bize el çalsın. Sürekli alqışlar ve hamı ayağa qalxır. - Berqman üz-gözünü turşutdu. - Yerunda vse eto na postnom masle! İkisi olsaydı eger, - deye o, tekrar eledi.

Xeste de qapıya baxdı. Qapı bağlı idi. Zemine gelib bu söhbeti eşitseydi, tebii, Berqmanın terefini saxlayacaqdı.
- Vallah, - dedi, - herden mene ele gelir ki, Allah bize beş

<< 1 ... 89 90 [91] 92 93 ... 202 >>