ömür verseydi de, sizin, Mark Georgiyeviç, dediyiniz edalet uğrunda mübarizeye bes elemezdi... Özü de, açığı, men edalet uğrunda mübarize aparmaq fikrinde de olmamışam. Menim bir arzum var: men isteyirem ki, auditoriyaya girende beş-altı nefer var telebelerim arasında, heç olmasa, onların gözüne düz baxa bilim.
- Menasız söhbetdi. - Mark Georgiyeviç esebilikle boğazını arıtladı. - Metlebe dexli yoxdu. Men doğrudan başa düşe bilmirem seni. Bizim böyük memleketde Kerimli kimileri itine tök, eh, saymaqla qurtarmaz. Olublar, vardılar, olacaqlar da!..

Qapı açıldı, Zemine elinde podnos içeri girdi. Podnosu stolun üstüne qoydu, içinde ne vardısa, iri çayniki, büllur vazdakı mürebbeni, armudu stekanları yerbeyer eledi. Sonra stekanlara çay süzdü, birini Berqmanın, birini de erinin qabağına qoydu. Özü divar boyu sıralanmış parusin çexollu nahar stullarından birini altına çekib erinin yanında, Berqmanla üzbeüz eyleşdi. Jurnal stolu alçaq olduğundan dizleri stolun qırağına direndi, telesik, bir elile xalatının düymelerini yoxladı, o biri ile eteyini dartıb dizlerini örtdü. Berqman stekanın qırağından tutub burnuna yaxınlaşdırdı ve çayı iyleye-iyleye dedi:
- Beh, beh! Buna deyerem çay. Ela! Vallah, ne qeder orda-burda çay içmişem, amma Zemine xanımın demlediyi çaydan görmemişem. Bele çayı günde mene verseler, ömrümde xestelenib elemerem.
Zemine gülüb, elini erinin çiynine qoydu.
- Bunu, bax, bu qabağınızda oturana deyin. Heç menim qedrimi bilmir.
Xeste de zarafata keçdi.
- Qedrini bilmeseydim, - dedi, - çoxdan boşamışdım.

O, Zeminenin mehz indi gelmesine şad idi, çünki, hardasa daxilinde, Berqmanla söhbeti davam etdirmek istemirdi. Neyçünse qeti emin idi ki, ne o, Berqmanı inandıra bilecekdi, ne de Berqman onu. Deyesen, ele Berqman da bu fikirde idi: mürebbe ile rahat-rahat çayını içirdi ve xeste bayaqkı sözleri qulaqları ile eşitmeseydi, indi doktorun sifetine baxıb deyerdi ki, bu adam lap uşaqlıqdan tanıdığı hemin Mark Georgiyeviç Berqmandı - heyatında belke de

<< 1 ... 90 91 [92] 93 94 ... 202 >>