veziyyetine sebeb menem.
Keç günahlarımdan ilahi! Amma bu,bubağışlanılacaq
gübinah deyil ki,qetiyyen yox. Bu efvedilmez sehvlerdi.
Senin qarşında günajkaram,desem gülmeli olar,çünki
qarşısında günahkar olmadığım kim var ki? Kim?...
Toğrul başını masanın üstüne qoyub ağlayır,ömründe ilk
defe vicdan ezabı çekirdi...
Ateş Nergizin oyandığını xeber alıb onun otağına daxi
oldu. Nergiz onu görende özüne hakim ola
bilmedi,ağlamağa başladı.
Ateş:- Yox Nergiz,ağlama,sene ağlamaq yaraşmır,qetiyy
en. Ağlama,ne olar?
Nergiz:- Mni bu qeder çox seve-seve bunu bu qeder
gizletmeyi nece bacarmısan?
- Ele bilirsen asan olub? Önrünün sonuna 1 ay,belke de
daha az vaxt qalan insanın sevgi etirafı eymesi onun üçün
ne demekdi bilirsen? Men seni sevirem Nergiz,deli kimi
sevirem! Amma bir ay sonra men olmayacam
Nergiz,ancaq xatirelerde,xatirelerde yaşayacam. Senin ve
dostlarımın xatirelerinde.
- Men seni heç vaxt unutmayacam Ateş.
- Yox,yox,unut meni sen Cebrayılı sevmelisen. He,onun
olmalısan. O sene aşiqdi,ebedi sevir seni,onun olmalısan
Nergiz.
-Ateş men seni sevirem.
- Yox,yox,sen meni sevmemelisen,o... O seni
sevir,menden de çox sevir,Cebrayıl seni sevir,sevir.
- Yaxşı da,besdi.
- Nergiz,memi sevirsense son dileyimi yerine yetirmen
vacibdi. Men bu dünyadan xoşbext ayrılmaq isteyirem
seni de xoşbext görmek. Cebrayılla evlen,o seni xoşbext
edecek,yaxşı? Oldumu? Oldumu? Bu isteyimi yerine
yetirmesen,üzüne baxmaram o terefde,yaxşı? Yaxşı?
Yaxşımı Nergiz?
- He,yaxşı,yaxşı.
- Ela. Ruhumun toyunuzda Yallı oynayacağından emin ol.
Artıq Ateş de göz yaşlarını boğa bilmedi. Lena da bütün bu
söhbete kenardan qulaq asıb ağlıyırdı.
Heyat hemişe edaletli olmur,ancaq Ateşin de xesteliyinin
esas sebebkarı heyat yox,Toğrul idi...
Cebrayıl tek qalmaq üçün bir otaq istemişdi,Ateşin öleceyi
xeberi onu ele sarsıtmışdı ki,artıq Nergizle
evlenme.sevinci bele qalmamışdı,heyata küsmüşdü,üreyin
de Ateşi zerre günahlandırmırdı,indi o özünü günahkar bilirdi.
Ateş

<< 1 ... 103 104 [105] 106 107 ... 123 >>