ela,onda içeri gel...
Toğrul Mehdi Ezizovun şirketinde işleyen şexslerden biri
idi. Sevgilisi Nigar patronunun xoşuma geldiyi üçün
öldürüleceyinden qorxub qaçmış sonradan Nigarla
görüşmeye başlamışdı...
Mehdi de Nigarın evde olmamasından "meharetle" istifade
etmişdi. Hemişe eylendiyi qızları eve çağırıb öz deyimi ile
desek kef çekirdi... Yeqin ki,ailenin diger qızı Çiçeyin neye
göre bu yollara düşdüyünü artıq anlamaq o qeder de çetin
deyil.Ateş eve qayıdanda Mehdi beyin qızlarla eylendiyini
görüb bağçaya düşmüşdü. Ancaq burada da qarşısına
gözlediyi kimi Nergiz yox,Çiçek çıxdı.
Çiçek:- Xoş gelmisen.
Ebülfez:- Xoş gününüz olsun.
- Belke mene kömek edesiz? Men burada yazılanları
oxusam da heç ne başa düşmürem. Hamısı ruscadı.
Ebülfez ona kömek. etmek üçün yaxına gelib yanındakı
skamerkada eyleşdi. Çiçrek de derhal onun yanında oturub
başını sinesine qoydu.
Ebülfez:- Sen neyleyirsen? Sene kömek elemeye
gelmişem.
- Ele men de bunu deyirem. Mene kömek ele. Sene
ehtiyacım var.
Ateşi öpmek isteyirdi ki,Ateş onu iteledi. Mehdi beyin qızı
yere yıxıldı. Üzü qanladı. Ateş öz hereketine peşman
deyildi,amma bu Ateş üçün çox pis qurtara bilerdi. Mehdi
beyin qızını vurmağın bedeli ele de ucuz deyildi...
Cebrayıl nehayet Nergizi tek göre bildi. Onu çağırıb
elinden tutdu.
Nergiz:- Ne olub Cebi?
Cebrayıl:- Men... Men seni... Sene... Bir söz demek
isteyirem.Men...
-Cebi,Ebülfez heç menim haqqımda sene nese deyib?
- Yox,ne olub ki?
- Cebi,Ebülfeze heç ne deme,amma deyesen men...
- Deyesen sen?
- Men ona vurulmuşam.
- Nece?
- He,vurulmuşam. He,sen ne deyirdin? Men deyib qaldın.
Cebrayıl donmuş veziyyetde Nergize ne deyeceyini
fikirleşirdi. Cavab tapa bilmirdi...
Revan:- Ata,meni çağırmısan ne olub?
Ziya:- Bu Mehdinin çağırdığı qızla oğlan.Adları ne idi?
- Ebülfez ve Aydan.
- He,onlar,nese problem çıxaracaqlar.Bir adamını seç,her
ikisini aradan götürsün.
- Oldu ata,sen narahat olma...Ateş eslinde istemese de Çiçeye yardım etmeye

<< 1 ... 14 15 [16] 17 18 ... 123 >>