senin olmalıdır,mene teşekkür
edeceyine mene hirslenirsen.
- Bax,birce defe onu görmeye gelmesen qız xestexanada
ürektutmadan ölecek. Mütleq gelmelisen.
- Yaxşı,bu gün axşam gelecem söz verirem.
- Oldu,gözleyecem.
- Oldu.
Zeynal:- Kim idi?
Ebülfez:- Cebrayıl. Qapını aç,Toğrulla danışaq.
Zeynal qapını açıb Ebülfezle birge Toğrul beyin yanına
geldiler. Toprul bey artıq 1 ay idi ki,isti otaqda eli-ayağı
bağlı bir stulda oturmuşdu,bu qeder dözmek her adamın
işi deyildi. Toğrulun hele de davam getirmesi
heyretlendirmişdi her ikisini.
Ebülfez:- Men bu qeder bele şeraitde davam getirib susa
bilerdimmi bilmirem,heqiqeten size bravo düşür Toğrul
bey.
Toğrul:- Çox sağ ol Ebülfez Ateş,bu terifleri senden
eşitmek mene çox lezzet verdi.
- Bes size dözümlü olduğunuz qeder eclaf adam da
olduğunuzu desem nece? Onda da mene teşekkür
edeceksiz?
- Yene niye gelmisen?
- Niye geldiyimi bilirsiz. Bilmirsizse tekrar ede bilerem.
- Ehtiyac yoxdu,danışmayacam.
- Qızınızın ölümüne razısız demeli.
- Dedim axı,o menim qızım deyil.
- Yaxşı,bes öz canınız nece? Ele bilirsiz ki,Ziya bundan
sonra sizi yaşatmaq fikrindedşr? Onun ne qeder sirrini
bildiyinizi bütün Azerbaycan bilir. Sizce Ziya Qasımov ele
ağılsızdı ki,bu qeder sirrini bilem adamın sağ qalmasına
izn vere?
- Meni qorxuda bilmezsen.
- Sen ne vicdansız adamsan! Ondan- bundan yox,doğma
qızından söhbet gedir axmaq!!! Öz doğma qızın
Sebineden! Düzdür,onsuzda Sebine üçün de atası
yaşamır,yazıq heç atasını ömründe birce defe de görneyib.
- Sen Sebinenin qızım olduğıiunu haradan bilirsen?
- Bunu öyrenmek ele de çeyin olmadı. Hamısını bize
Zaman bey danışmışdı.
Zeynal:- He,menim atam,öldürüleceyini bildiyinden son
günlerinde bize her şeyi danışıb. Toğrul bey,ya
danışacaqsız,ya da... Gerisini düşünmek bele sizin üçün
cehennem ezabı olar.
- Ancaq bir şertle danışaram.
- Hansı şertle?
- Qızımı yanıma getireceksiz. Onu görmek isteyirem.
Ateş:- Getirmeyine getirerem. Amma qızınızın sizi

<< 1 ... 38 39 [40] 41 42 ... 123 >>