tibbi maşına mindiler. Maşının
sürücüleri ise Ateş ve Zeynal,hekim ise Lena idi...
Ateş söz verdiyi kimi Nergizi görmeye geldi. Nergiz Ateşi
görende sevincinden ağlamağa başladı.
Nergiz:- Nehayet ki,seni göre bildim. Şükür Allaha.
Ebülfez:- Sen yaxşı olmusan,bunun üçün Allaha şükür
etmelisen. Özünü nece hiss edirsen?
- İndi ela.
- Ele indi ela?
- Seni gördüm axı,nece olmalıyam.
- Men düşünürdüm ki,meni görüb daha da pis olacaqsan.
Üzümden özüm qorxuram,bu sifetle kimin qabağına
çıxsam,üreyi partlayar. Aman Tanrım,bele de üz olar?
- Zar..afat eleme,görür..sen ki,gücle danış.ıram.Güld
ür...me,ağrıdır.
- Onda sen danışma,ele deliler kimi özüm özümle
danışaram. Yaxşı,helelik sağ ol.
- İn..di gelmişdin ki?
- Bağışla getmeliyem. Zarafatsız çox vacib işim var.
- Ebül...fez men seni sev...
Ebülfez tez söhbeti deyişdi.
- Lena deyir ki,1-2 güne xestexanadan çıxacaqsan. Onda
danışarıq. Helelik salamat qal,men getdim.
- Axı Ebül...fez...
- Helelik...
Ateş Sebine ve Revanla birge Toğrulun uanına geldiler.
Toğrul qızını görende göz yaşlarını saxlaya bilmedi.
Sebine ise heç tanımadığı atasının gözünden axan göz
yaşlarına baxırdı.Nergiz:- Onu heç vaxt bağışlamayacam Cebi,heç sözümü bitirmeye imkan vermeyib çıxıb getdi. Cebrayıl:-O seni sevmir Nezrin,başa düşmeye çalış,bu qeder onu çox sevirsen,amma ebes yere.
- Bilirem sevmir,amma sevdiyi şexsin olmadığını bilirem. Ne deyirse yalan deyir,meni başından redd etmeye çalışır,heç eybi uiyoxdu.
Nergizin gözünden axan göx yaşı Cebrayılı da kövreltmişdi.
Cebrayıl:- Ne olub sene? Besdi daha Ateşi düşünmekdense buradan tezlikle çıxacaqsan,atana ne cavab vereceksen onu düşün. O senden menimle nişanlanıb- nişanlanmaq istemediyini soruşacaq.
- Cebi,zarafatın yeri deyil.
- Yox,yox,men ciddi deyirem. Eger bele bir fikrin yoxdusa,onda atan meni asacaq. Ne olar he de,yoxsa,en yaxın dostunu itireceksen.
Nergiz göz yaşları içinde gülürdü.
Nergiz:- Ay Cebi,senin heç ağlın yoxdu ki,atamın qarşısına çıxıb qızını

<< 1 ... 41 42 [43] 44 45 ... 123 >>