qızıyla
Ateşin bir-birine bu baxışlarls baxması Mehdi neinki
qezeblendirdi,hetta güldürdü de.
Aydan:- Sen burada neyleyirsen?
Nergiz:-Aaa,nece yeni neyleyirem? Bura menim evimdi
de.
Ateş:- Ooo,demeli bura senin evindi,elece de bizim
evimizdi,demeli biz bir aileyik,demeli bir yerde
qalacayıq,demeli her gün seni görmeli olacam. Böyle
kader olurmu ya?
Nergiz:- Siz burada nece qalırsız?
Ateş:- Nece olacaq? Adam kimi.
-Ata,bu ne demekdi?
Mehdi:- Onlar şirketin yeni işçileri,mene lazım olan
adamlardılar. Ve bu evde qalacaqlar.
Aydan:- Biz yaxşı anlaşacayıq.
-Seninle he,bu oğlanla mümkün deyil.
- Mümkündü. Niye olmasın? Menim qardaşım hamıyla
mehribandı,ele deyil Ebülfez?
Ateş:- He,hamıyla,birce bu qızla mümkün deyil.
Aydan:- Mümkündü!
Ateş:- Mümkün imiş.
Nergiz:- Deyil.
Ateş:- Deyil inkarlıq bildiren sözdür.
Aydan:- Yaxşı,men bilirem ki siz sonda dost olacaqsız.
Nergiz:- Bu oğlanı nezerde tutursan?
Ateş:- Yox,arxadakı qapını nezerde tutur. Deyir yaxında
dost olacaqsız.
Nergiz de Aydan kimi bu söze özünü saxlaya bilmeyib
gülmüşdü...Eslinde Nergizin Ateşden ilk baxışdan xoşu
gelmişdi. Nedense onunla mübahise etmekden çox xoşu
gelirdi. İsteyirdi ki,Ateş onun yanında qalsın. Eslinde ona
get-gede ona aşiq olmuşdu. Bunu özü de hiss etmişdi...
Lena:- Xoş gelmisen Sebine.
Sebine:- Ne deyim vallah,ele de xoş gelmemişem. Yene
atam mene ağzından çıxanı deyecek deye eve gec getmek
isteyirem.
-Vot. Senin papan niye sene bu qeder eziyyet verir axı?
- Hele men de bilmirem Lena,atamdı deye ses
çıxarmıram,amma artıq dözülmez hedde çatdırıb.
Lena:- Bilirsen ne fikirleşdim,gel Ateşe zeng vuraq gelsin.
O senin kefini açar.
-Aaa,bizim qehreman gelib Moskvadan? Bes demişdin
men qayıdacam,o qalacaq?
- İş ele getirdi ki,o da gelmeli oldu,woy zeng vıiurum.
- Oldu,bu ela olar,onunçün darıxmışam.
- Tamam.
Ateşe zeng vurdu Lena.
Lena:- Ateş derhal qaça-qaça hemişeki restorana gel
sene surprizim var.
Ateş:- Restoranda bomba partladacaqlar?
- Yox

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 123 >>