elinde olan bütün xeriteler yanlışdır. Çünki onları hele müharibeden evvel
ruslar hazırlayıb almanlara ötürmüşler.
Küncden biri derinden ah çekdi. Başımı çevirib baxanda, ağ saqqallı, qartal burunlu qoca bir kişini
gördüm. Qoca derinden ah çekerek söze başladı:
– Zavallı Gürcüstan! Biz odla su arasında qalmışıq. Müharibede almanlar qelebe çalsalar, Tamara
memleketinin axırı çatacaq. Ruslar müharibede qalib çıxsalar, bes ne olacaq? O zaman soluq sifetli çar
öz isteyine nail olacaq, amma böyük knyazın barmaqları xirtdeyimizi daha berk sıxacaqdır. Ele indi en
igid genclerimiz müharibe meydanlarında helak olurlar. Sağ qalanları ise ya böyük knyaz ve yaxud
başqa bir düşmen boğacaq. Biz çıxılmaz bir veziyyetedüşmüşük. Bizim döyüş ruhumuz birden-bire
sönüb gedecek. Tamara memleketinin axırı çatıb. Bizim günümüze baxın: döyüşçülerimiz balaca boy
ve zeif, mehsullarımız pis, şerablarımız da turş.
Qoca ağır nefes alaraq susdu. Biz de susmuşduq. Birden boğuq bir pıçıltısesi eşidildi:
– Onlar Baqrationu öldürdüler. Çarın qardaşı qızını götürüb qaçdığı üçün ruslar ondan intiqam aldılar.
Çarın özü onu İrevan alayınınkomandanı teyin edib cebheye yolladı. Baqration da aslan kimi döyüşdü,
amma on sekkiz gülle ile vurulub öldürüldü.
Qohumlarım şerab içirdiler. Men de bardaş qurub, gözlerimi yere zilleyerek Baqrationu düşünürdüm.
Baqrationun ailesi xristian aleminin en qedim knyaz nesli idi.
Saqqallı qoca haqlı idi. Gürcüstan heqiqeten de odla su arasında qalmışdı.
Süfre etrafında oturanların biri dillendi:
– Baqrationun bir oğlu qalıb – Teymuraz Baqration, esl kraldır ki, var. Ona xelel toxunmasın deye bir
nefer onu gizledib qoruyur. Araya yene sükut çökdü. Mekisse küreyini divara söykeyib özünü dinine
hesr etmiş bir peyğember edası ile dayanmışdı.
Dodiko sükutu pozub, esneyerek dedi:
– Bizim ölkemiz qeyri-adi gözel bir ölkedir. Tiflis şeheri ve onun kükürdlü hamamları, Kaxetiya
şerabları! Hele bir düzenliyin ortasından şırıltı ile axan Alazan çayına baxın.

<< 1 ... 99 100 [101] 102 103 ... 227 >>