artıq heç ne ede bilmedi. Bizi de
cebheye göndermeye qerar verdiler. Özü de cebhenin ön xettine.
– Meni bağışlayın. Bunların hamısı menim günahımdır.
Her ikisi qeti etiraz etdiler:
– Yox, yox, sen esl qehremansan. Sen kişi kimi hereket etdin.
Biz seninle fexr edirik.
– Ninonu görmüsünüzmü?
İkisi de pert halda:
– Yox, Ninonu görmemişik.
Cavab çox soyuq seslendi.
Biz qucaqlaşdıq.
– Bizden narahat olma. Cebhede özümüze bir yer tapacayıq.
Gülüşdük, öpüşdük. Sonra qapı arxadan bağlandı.
Başımı yastığa qoyub gözlerimi qırmızı rengli xalçanın naxışlarına zilledim. Yazıq dostlarım! Bu menim
günahımdır. Gözlerim açıq ola-ola qeribe xeyallara dalmışdım. Her şey gözlerimin qabağından çekilib
yox olurdu. Ninonun gah gülen, gah da ciddileşen sifetidumanlar içinde görünürdü. Yad eller menim
vücudumatoxunurdu. Kimse farsca dedi: “Ona xaş-xaş vermek lazımdır. Vicdan ezabına qarşı çox
kömek edir”
Biri kehreba müştüyü ağzıma qoydu ve bu gözü açıq, xeyallardan ayılarken qulağıma ses geldi:
– Möhterem xan, men sarsılmışam. Bu ne faciedir başımıza geldi. Men isteyirem ki, qızım sizin
oğlunuzun yanına getsin. Onlar derhal evlenmelidirler”.
– Möhterem knyaz, Eli xan evlene bilmez. Son hadiseden sonra Eli xan artıq qanlıdır. İndi
Naçararyan ailesi ile aramızda qan davası var. Men oğlumu İrana göndermişem. Onun heyatının her
anı tehlüke altındadır.
Oğlum Eli xan,sizin qızınıza er ola bilmez.
– Sefer xan, çox rica edirem, uşaqlarımızı qorumaq lazımdır. Onlar buradan Hindistana ve yaxud
İspaniyaya çıxıb getmelidirler. Menim qızımınnamusu lekelenib. Onun namusunu ancaq nikah xilas
ede biler”.
– Möhterem knyaz, bu Eli xanın teqsiri deyildir. Sonra da qızınız eger isterse onun üçün bir rus ve
yaxud bir ermeni küreken bele tapıla biler. Men buna eminem.
– Amma çox xahiş edirem. Qızım zerersiz, mesum bir gece gezintisine çıxmışdı, desem heç kes buna
inanmaz. Ele boğanaq havada kim bele gezintiye çıxa biler. Oğlunuz bu işi görmekde telesib. Ona
qarşı sürülen

<< 1 ... 128 129 [130] 131 132 ... 227 >>