çox xestedir!”
Qonşu da ona cavab verdi: “Dağıstanda heç kim uzun müddet xeste olmur”, deye cavab verdi.
XIX
Sifetlerinden gerginlik ve yorğunluq yağan qadınlar ve uşaqlar kendin içinden keçirdiler. Ellerinde
torpaq ve peyinle dolu torbalar var idi. Onlar çox qiymetli yüklerini bir define sandığı kimi ellerinde
berk-berk tutub esebi halda daşıyırdılar. Çünki, bu torpağı onlar çox uzaq vadilerden getirirdiler,
evezinde ise gümüş sikkeler ve el dezgahlarında toxunmuş qumaşlar vermişdiler. Onlar isteyirdiler ki,
baha qiymete satın alınmış bu qiymetli torpağı çılpaq qayalardakı şoran torpaqlara sepsinler ve ehalini
yaşatmaq üçün bu yoxsul saheler taxıl versin.
Bu saheleri becermek üçün kişiler bellerine kendir bağlayıb işleyirdiler. Onlar bu qayalıqlarda seliqe ile
toxum sepirdiler. Külek ve torpaq sürüşmelerinden gelecek tarlaları qorumaq üçün, tarlaların yuxarı
terefinde çiy kerpicden hasar hörürdüler. Dağıstanın kobud, çılpaq qayalıqlarının ortasındakı tarlalar
bu cür yaranırdı. Bu tarlaların eni üç addım, uzunluğu ise dörd addım idi. Kişiler ala-qaranlıqdan
tarlalara gedirdiler. Onlar bereketli torpaqlarda işlemeye başlamazdan evvel xeyli dua edirdiler, ancaq
bundan sonra eyilib işlemeye başlayırdılar. Külek esende ise qadınlar tarlalarını qorumaq üçün
evlerinden edyallar getirib torpağın üstüne sererdiler. Onlar sünbülleri qabarmış elleri ile sığallayır,
seyrek biten sünbülleri kiçik oraqlarla biçirdiler. Sonra ise taxılı üyüdüb uzun, yastı çörekler
bişirirdiler. Bu daş-kesekli qayalardakı torpağın gösterdiyi möcüzeye minnetdarlıq elameti olaraq ilk
bişirdikleri çöreyin içine sikke qoyardılar.
Men balaca bir tarlanın hasarı boyunca yeriyirdim. Yuxarıda, qayalıqların üstünde qoyunlar büdreye-
büdreye yeriyirdiler. Başında ağ ve enli gece papağı olan bir kendli iki tekerli arabası ile qarşıma çıxdı.
Onun arabasının tekerlerinin sesi körpelerin çığırtısını andırırdı. Bu sesi lap uzaqlardan da eşitmek
olardı.
– Qardaş, dedim – Bakıdakı

<< 1 ... 134 135 [136] 137 138 ... 227 >>