Cerco vahesinin möcüzesi barede söhbet edir. Her halda dünyanın derdlerine tab
getirmek üçün insan gerek bele olsun.
Nino cavab verdi:
– Yox Eli xan, men bele ede bilmerem. Men bele etmeyi bacarmıram. Eli xan, bilirsen, küçenin
tozları da qandan qıpqırmızı olmuşdu.
O üzünü ellerinin içine aldı ve için-için ağlamağa başladı. Onun çiyinleri esirdi...
Men onun yanında oturdum ve böyük qala divarının bayırındakı Duma meydanını, Memmed
Heyderin Nikolay küçesinde serilmiş meyitini, birden-bire qırmızı renge boyanan qara meşin penceyi
xatırladım. Heyatda sağ qalmaq insana iztirab verirdi.
Çox uzaqlardan atamın sesi geldi: Deyirsen Çeleken adasında çoxlu ilanlar var?
– Beli, xan, hem de heddinden artıq uzun ve zeherli ilanlar... Ancaq indiye kimi o ilanları heç kes gözü
ile görmeyib. Yalnız Merv vahesinde yaşayan müqeddes bir kişi neql eyledi mene...
Men bu danışığa dözmeyib, sükana yaxınlaşdım ve dedim:
– Ata, Asiya mehv olub, dostlarımız döyüş meydanında helak olublar, biz de didergin düşmüşük. Biz
Allahın qezebine gelmişik, sen ise burada oturub Çeleken adasındakı ilanlardan danışırsan.
Atamın sifetindeki ifade deyişmedi. O qayıqdakı kiçik yelken direyine söykenib, uzun zaman üzüme
baxdı:
– Oğlum, Asiya mehv olmayıb. Onun yalnız serhedleri deyişilib. Bakı artıq Avropa olub, bu tesadüfi
deyil. Çünki Bakıda artıq asiyalı qalmamışdır.
– Ata, men üç gün, üç gece Asiyanı pulemyot, süngü ve xencerimle müdafie etmişem.
– Sen cesursan, Eli xan, Lakin, cesaret dediyin nedir? Avropalılar da cesurdur. Sen ve seninle birlikde
döyüşenlerin hamısı artıq asiyalı deyilsiniz. Men Avropaya nifret etmirem. Sadece ona qarşı etinasızam.
Avropanın bir tikesini sen özünde daşıyırsan. Sen rus mektebinde oxumusan, latıncanı öyrenmisen,
arvadın da avropalıdır. Sen özüne hele de asiyalı deyirsen? Sen müharibede qalib gelseydin, Avropa
heyat terzini sen özün Bakıya getirecekdin. Bizim üçün ne ferqi var, ölkemizde zavod ve fabrikleri
kimler tikecek – biz ve yaxud ruslar.

<< 1 ... 158 159 [160] 161 162 ... 227 >>