ki,
doğulacaq uşağın oğlan olmasını temin etmek üçün bir elac var. – O, bunu deyib Ninonun zerif
vücudunu nezerden keçirdib elave etdi:
– Mene ele gelir ki, onun üçün hele bir-iki ay vaxtı var.
Eyvandan çoxlu ayaq sesleri geldi. Xidmetçiler ve qadınlar bir-birlerine qeribe işareler etdiler. Yehya
Qulu eşiye çıxdı ve derhal çox qayğılı halda geri qayıtdı.
– Xan, möhterem Seyid Mustafa hezretleri seni salamlamaq isteyir.
Heremxanada sizi narahat etmeye cüret etmezdim, amma Seyid de Peyğember nesline mensub elmli
bir adamdır. O, sizi Böyük Salonda gözleyir. “Seyid” sözünü eşiden kimi Nino başını qaldırdı:
– Seyid Mustafanımı deyirsiniz. Deyin gelsin, hamımız birlikde çay içerik.
Men çaşqın ve bir az da utancaq halda dedim:
– Seyid buraya gele bilmez, Nino. Bura heremxanadır.
– Ah, buranın ne qeribe adetleri var. Onda onunla kenarda görüşerik.
– Nino, qorxuram ki... Sene nece başa salım... Bilirsen de İranda bir çox şeyler bizim ölkemizdekinden
ferqlidir. Seyid axı kişidir.
Teeccübden Ninonun gözleri bereldi.
– Yeni demek isteyirsen ki, meni Bakıdan Dağıstana aparan Seyid Mustafa buraya gele bilmez?
– He, Nino, qorxuram... Heç olmasa müeyyen vaxt keçene qeder...
Nino birden bire soyuq bir terzle “yaxşı” – dedi. “İndi ise çıx get”.
Ezab çeke-çeke bayıra çıxıb getdim, sonra da Seyidle böyük kitabxanada oturub çay içirdim. Seyid
Mustafa deyirdi ki, Bakı kafirlerin elinden azad olunana kimi Meşhede gedib orada meşhur emisinin
yanında qalmaq isteyir. Dedim ki, bu çox yaxşı düşünülmüş fikirdir, Seyid çox nezaketli bir adam idi.
O, Ninonu heç soruşmurdu ve bir defe de olsun onun adını bele çekmedi. Qefleten qapı açıldı.
– Axşamınız xeyr olsun, Seyid.
Ninonun sesi boğuq idi.
Seyid Mustafa yerinden hoppandı. Onun çopur sifetinde dehşet ifadesi var idi.
Nino xalçanın üstündeki döşekde oturdu: – Bir stekan da çay içersinizmi, Seyid?
Eşikde telaşla gelib geden adamların ayaq sesleri gelirdi. Şirvanşir evinin nüfuzu birdefelik yere
vurulmuşdu. Seyid

<< 1 ... 166 167 [168] 169 170 ... 227 >>