saysız-hesabsız
balonları xatırladırdı. Biz, qalın bir hasarda bürüncden seliqe ile düzeldilmiş darvaza qarşısında
dayandıq. Darvaza açıldı ve biz bağçaya girdik.
Men bu eve tek geldiyim zamanlar, darvazanın qabağında köhne paltar geymiş bir qoca dayanardı. Bu
gün ise sarayın qabağı çiçeklerden düzeldilmiş hörükler ve iri fenerlerle bezedilmişdi. Karetalarımız
saraya çatıb durduqda bir sırada dayanmış sekkiz adam bize baş eydi. Bu böyük heyet balaca hasarla iki
yere bölünmüşdü. İçeri terefde heremxana yerleşirdi. Orada fevvareler fışqırır, bülbüller oxuyurdu.
Kişilere aid olan heyetde ise qızıl balıqlar üzen dörd bucaq bir hovuz var idi.
Biz karetadan düşdük. Bizi qarşılamaq üçün emim qapıya yaxınlaşdı. Onun balaca eli üzünü örtmüşdü.
O, tezim etdi ve bizi eve apardı. Sütunları qızıl suyu ile işlenmiş ve divar taxtaları oymalı naxışlarla
bezedilmiş böyük salon adamla dolu idi. Adamların başlarında müxtelif baş geyimleri var idi: buxara
papaqları, emmameler. Libaslar da ince qara qumaş parçadan idi. Tam ortada iri eyri burunlu, saçları
ağarmış ve qaşları quş qanadlarını andıran yaşlı bir kişi oturmuşdu. Bu, elahezret şahzade idi. Biz içeri
girende hamı ayağa qalxdı. Evvelce şahzadeni, sonra da o birilerini salamladıqdan sonra yumşaq
döşekcelerin üstünde eyleşdik. Bir-iki deqiqe dinmez oturduq. Sonra hamımız birden yerlerimizden
qalxıb, yeniden bir-birimize baş eyerek bir-birimizi salamladıq. Nehayet, birdefelik yerlerimizde
oturduq ve sükuta qerq olduq. Xidmetçiler mavi finjanlarda etirli çay getirdiler. Meyve ile dolu
sebetler elden-ele gezirdi. Nehayet sakitliyi elahezret şahzade pozdu. O, dedi:
– Men çox diyarlarda seyahet etmişem ve bir çox gözel ölkeler görmüşem. Amma İrandakı qeder
lezzetli xiyar ve şaftalını heç bir yerde yememişem.
O, bir xiyar götürüb soydu, üstüne duz sepdi ve yavaş-yavaş yemeye başladı. Onun gözleri kederli idi.
Bu defe emim söze başladı:
– Elahezretimiz haqlıdır. Men de Avropada olmuşam ve kafirlerin meyvelerinin

<< 1 ... 172 173 [174] 175 176 ... 227 >>