ailesinin kiraye
etdiyi evde saatlarla qalırdı. Orada o, başqa avropalılarla görüşürdü. Bunu da menden gizlemeye
çalışırdı. Amma bundan menim xeberim var idi. Men sadece susurdum, çünki ona acıyırdım.
Xidmetçim farağat durub menim emrimi gözleyirdi. Bir neçe günlüye Tehrana gelmiş dostum Seyid
Mustafa yadıma düşdü. Onu nadir hallarda görürdüm, çünki o, bütün günlerini mescidlerde,
müqeddeslerin mezarları üstünde ve cır-cındır içinde olan dervişlerle maraqlı söhbetler etmekle
keçirirdi.
Nehayet dilendim.
– Yehya Qulu, Seyid Mustafanın yanına gedersen. O, Sipehlisar mescidinde qalır. Ondan xahiş et ki,
iltifat edib buraya teşrif getirsin.
Xidmetçi getdi. Men evde yalqız qaldım. Heqiqeten de yaşıl bayraqları Bakıya sancmaq üçün menim
gücüm çatmırdı. Haradasa, vetenimin çöllerinde türk batalyonları ve onlarla birlikde de Azerbaycanın
yeni bayrağı altında könüllülerden ibaret yaranmış herbi hisseler düşmenle vuruşurdular. Menim bu
yeni bayraqdan, könüllü qoşunların sayından ve onların harada vuruşduqlarından xeberim var idi. İlyas
bey de könüllülerin cergesinde vuruşurdu. Men de bu döyüşde onunla birlikde iştirak edib sabahın
erken çağında vuruş meydanlarına atılmağa can atırdım. Lakin cebheye geden yol bağlı idi. Rus ve
ingilis herbi hisseleri serhedleri tutmuşdular. İranı müharibe meydanı ile bağlayan Araz çayı üzerindeki
geniş körpüye ise tikanlı meftiller çekilmişdi. Körpü pulemyot ve esgerlerin mühasiresinde idi.
İran ise qabığına sığınmış İlbiz kimi öz durğunluğu içine çekilmişdi. Döyüş geden, mikroblu eraziye ne
bir adamın, ne bir siçanın ve ne de bir quşun keçmesine izin verilmeyirdi. Bunun eksine olaraq
Bakıdan İrana çoxlu qaçqın gelirdi. Çerençi Arslan ağa da onların arasında idi. O, çayxanalarda olur
türklerin qelebesini Böyük İsgenderin müzeffer yürüşleri ile müqayise ederek meqaleler yazırdı. Onun
yazdığı meqalelerden birini qadağan etmişdiler: çünki senzura İsgenderi terifleye-terifleye göylere
çıxararken, onun bir zamanlar İsgender

<< 1 ... 184 185 [186] 187 188 ... 227 >>