ellerinde daha artıq şeyler vardır. Menim
libasıma bax, ne demek isteyeceyimi başa düşeceksen. İnsanlar üzerindeki qüvve gözegörünmezin
elindedir. O sirre bir defe toxun, qüdreti sene keçecekdir.
– Seni başa düşmürem, Seyid. Ruhum ezab içindedir ve men bu qaranlıq zülmetden çıxış yolu
axtarıram.
– Çünki sen üzünü bendelere tutmusan, Eli xan. Bendeleri idare eden gözegörünmezi ise yaddan
çıxardırsan. Hicretin 680-cı ilinde din düşmenleri terefinden teqib edilen Peyğemberin nevesi Hüseyn
Kerbelada şehid edildi. Dünyanın xilaskarı, sirr sahibi, külli-ixtiyar olan o doğan ve batan güneşi onun
qanı ile boyadı. Şie icmasına on iki İmam hökmranlıq etmişdir: birincisi Hüseyn idi, axırıncısı da hele
bu gün de gizlinden şie cemiyyetini idare eden Sahib-ez-Zaman göze görünmez İmamdır. Bu gizli
İmam bütün emellerine zahir olur, amma buna baxmayaraq o, yene de gözegörünmez olaraq qalır.
Men onu doğan güneşde, toxumların möcüzesinde, fırtınalı denizde görürem. Onun sesini
pulemyotun şaqqıltısında, qadınların nalesinde ve esen küleklerde eşidirem. Gözegörünmez buyurub
deyir ki: Kerbela çöllerinde Hüseynin axıdılmış qanı üçün yas saxlayın. Ona göre de her ilin bir ayı
Hüseyne matem tutulur. Bu ay Meherrem ayıdır. Derdi olan bu kederli ayla ağlamalıdır. Meherrem
ayının onuncu gününde şielerin aqibeti heqiqete çevrilir. Çünki o gün şehidin ölüm günüdür... O gün
Hüseynin öz üzerine götürdüyü derd yükü, dindarların boynuna qoyulmalıdır. Kim bu derdin bir
hissesini öz üzerine götürerse, onun şefaetine nail olacaqdır. Bax, ele buna göre de dindarlar
meherrem ayında sine döyürler, çünki bu dünyanın derdleri ile çıxılmaz veziyyete düşenler özlerini
şallaqlayarken ve sinelerini döymekle çekdikleri ağrılar sayesinde qurtuluş sevincini tapırlar. Bax, ele
budur Meherremin sirri.
Men yorğun ve esebi halda soruşdum:
– Seyid, men evime xoşbextliyi yeniden nece qaytara bileceyimi soruşuram, çünki derin bir dehşet
içindeyem. Sen ise mene mektebde oxuyarken öyrendiyimiz din

<< 1 ... 186 187 [188] 189 190 ... 227 >>