derslerindeki müdrik kelamları tekrar
edirsen. Demek isteyirsen ki, mescidlere gedib zencirle sine döyüm? Men dindar bir müselmanam ve
dini vezifeleri de yerine yetirirem. Men de gözegörünmezin sirrine inanıram, Eli xan. Lakin menim
xoşbextliyime geden yolun hezreti Hüseynin şebihinden keçdiyine inanmıram. Sen menden
xoşbextliye geden yolu soruşdun, men de sene onu gösterdim. Men başqa yol tanımıram. İlyas bey
Gence cebhesinde qan tökür. Senin ise Genceye getmeye imkanın yoxdur. Ona göre de, Meherrem
ayının onuncu gününde senden bunu teleb eden gözegörünmez üçün sen de öz qanını tökmelisen.
Yox, sus. Deme ki, bu müqeddes qurbanlıq menasızdır. Bu keder dünyasında heç bir şey menasız
deyil. Meherrem ayında sen de Gencede vuruşan İlyas bey kimi veten uğrunda döyüşe giriş.
Men susdum. Pencereleri perde ile örtülmüş karet heyete girdi. Şüşelerin tutqunluğundan Ninonun
sifetini gücle görmek olurdu. Heremxana bağçasının qapısı açıldı ve Seyid Mustafa qefleten durub
getmek üçün hazırlaşdı.
– Sabah Sipahlışar mescidine gelersen. Söhbetimizi orada davam etdirerik – dedi.
XXVI
Men Nino ile divanda oturub nerd oynayırdıq. Nerdtaxta sedefle işlenmişdi, onun daşları ise fil
sümüyünden qayırılmışdı. Bu İran oyununu oynamağı Ninoya men öyretmişdim. Ele o zamandan beri
biz tümene, öpüşe ve gelecek uşaqlarımızın adlarına durmadan zer atırdıq. Nino uduzurdu, borcunu
verirdi ve yeniden zer atırdı. Onun gözleri heyecandan parıldayırdı, Nino barmaqları ile fil
sümüyünden düzeldilmiş daşları ele götürürdü ki, ele bil onlar qiymetli inci idi.
Nino bir az evvel uduzduğu sekkiz tümeni menim qabağıma çekdi:
“Eli xan, sen meni mehv edeceksen” – dedi.
Sonra Nino nerdtaxtanı bağladı ve başını menim dizimin üstüne qoyub, düşünceli halda gözlerini
tavana zilledi ve xeyala daldı. Bu gün, çox gözel gün idi, çünki Nino intiqamını aldığı üçün özünü
xoşbext hiss edirdi. Ehvalat ise bele olmuşdu:
Seher tezden evimizi ah-nale ve hönkürtü sesleri bürümeye başladı. Ninonun

<< 1 ... 187 188 [189] 190 191 ... 227 >>