düşmeni olan Yehya
Qulu yanağı şişmiş ve üz-gözü büzüşmüş halda içeri girdi. O, intihar etmek isteyen bir adam kimi:
“Dişim ağrıyır” dedi. Ninonun gözlerinde bir zefer parıltısı yanıb söndü. O, xidmetçini pencerenin
qabağına apardı, onun ağzını açıb baxdı ve qaşqabağını tökdü. Sonra teşvişle başını yırğaladı. Möhkem
bir sap götürüb Yehya Qulunun içi çürümüş dişine bağladı. Sapın o biri ucunu ise açıq qapının
desteyine bağladı. Sonra “hazır ol” deyib qapıya teref qaçdı ve qapını var gücü ile bağladı. Dehşetli bir
qışqırıq çıxdı ve xidmetçi yere serilib, qapının ince desteyinden asılmış dişine baxa-baxa qaldı.
-Eli xan, ona de ki, adam dişlerini sağ elinin şehadet barmağı ile yuyanda, netice bele olur.
Men Ninonun dediklerini kelme-kelme tercüme etdim. Yehya Qulu heç bir şey demeden eyilib çıxan
dişini yerden götürdü. Lakin Ninonun intiqam hissi hele de soyumamışdı.
-Eli xan, ona de ki, o hele sağalmayıb. Qoy gedib yorğan döşeye girsin ve yanağına isti desmal qoysun.
İsti desmal onun yanağında altı saat qalmalıdır. Bundan başqa da o bir hefte şirin şey yememelidir.
Yehya Qulu rahatlansa da, esebleri pozulmuş halda otaqdan çıxdı.
Nino, etdiklerinden utanmalısan. Yazığın sevincini de elinden aldın.
Nino daş üreklilikle:
-O öz payını aldı deyib yene de nerd-taxtanı getirdi. Oyunu uduzdu, sonra edalet bir daha öz yerini
tapdı.
Sonra Nino mene baxdı, çenemi barmaqları ile sığallayıb soruşdu.
-Eli xan, Bakı ne vaxt hürriyyetine qovuşacaq?
-Yeqin ki, iki heftenin erzinde.
Nino ah çekib dedi:
Demeli on dörd gün qalıb. Bilesen ki, Bakı üçün ne qeder darıxmışam ve türklerin de şeherimize
yürüşünü gözlemekden sebrim tükenib. Sen burada özünü rahat hiss etdiyin halda, menim şerefim her
gün alçaldılır.
-Bu ne demekdir bele?
-Burada hamı menimle qiymetli ve kövrek bir eşya parçası kimi reftar edir. Ne qeder qiymetli
olduğumu deqiq deye bilmerem, amma men ne tez sınanam ve ne de eşya parçasıyam. Dağıstanı
xatırlayırsanmı? Orada heyat tamamile bambaşqa

<< 1 ... 188 189 [190] 191 192 ... 227 >>