idi. Yox, bura menim heç xoşuma gelmedi. Eger
Bakı tezlikle azad edilmese, biz gerek başqa yere köçüb gedek. Bu ölkenin fexr etdiyi şairlere dair heç
bir şey bilmirem, amma bilirem ki, Aşura gününde insanlar sinelerini dırnaqları ile cırmaqlayır,
başlarını xencerle yarırlar ve küreklerine zencir vururlar. Bunları görmek istemeyen bir çox avropalılar
bu gün şeheri terk edirler. Men bütün bunlara nifret edirem. Men özümü her an mene hücum ede
bilecek bir özbaşınalığın qurbanı kimi hiss edirem.
-Nino zerif sifetini mene teref çevirdi. Onun gözleri evvelki vaxtlarındakından daha derin ve
anlaşılmaz idi. Göz bebekleri böyümüşdü. Onun hamileliyini yalnız gözlerinden bilmek olurdu.
-Qorxursan, Nino?
-Neden qorxmalıyam? - Onun sesi heqiqeten teeccüblü seslenirdi.
-Bezi qadınlar bundan qorxurlar.
Nino ciddiyetle:
-Yox men qorxmuram – dedi.
-Men siçovullardan, timsahlardan, imtahanlardan ve herem xidmetçilerinden qorxuram. Lakin sen
dediyin şeyden qorxmuram. Ondan qorxmaqdansa qışın soyuğundan qorxmağım daha yaxşıdır.
Men onun gözlerinden öpdüm. O, ayağa durdu ve saçlarını darayıb dedi:
-Men valideynlerimi ziyaret edeceyem, Eli xan.
Kipianigilin yaşadığı villada heremxana qanunlarının olmadığını bildiyim üçün, razılıq verdim. Knyaz
bu gün gürcü dostları ile Avropalı diplomatları qebul edirdi. Nino orada çay içib, ingilis şirniyyatı
yeyecek ve Hollandiya konsulu ile Rembrandt ve Şerq qadınları barede söhbet edecek. Nino getdi,
şüşeleri cilalanmış karetanın heyetden çıxdığını gördüm.
Men evde tek qalıb, rengbereng xeritedeki balaca yaşıl bayraqları ve meni vetenimden ayıran bir neçe
serhed menteqeleri barede düşünmeye başladım.
Divanın üstündeki yumşaq yastıqlardan Ninonun etrinin iyi gelirdi. Uzanıb tesbehimi çevirmeye
başladım. Divanda sol ayağı ile qılınc tutan İranın gümüş Aslanı parlayırdı. Men başımı qaldırıb ona
baxdım. Birden meni böyük bir halsızlıq ve ümidsizlik hissi bürüdü. Xalqın Gence çöllerinde qan
axıtdığı bir zamanda menim burada

<< 1 ... 189 190 [191] 192 193 ... 227 >>