qarşı terefinde, şehid Hüseynin atını temsil eden, yeheri qana bulaşmış bir at hereket
edirdi. Üzü ezilib elden düşmüş derviş var gücü ile qışqırırdı. O, mis fincanını qırağa tulladı ve özünü
atın ayaqları altına atdı. Başım gicellendi. Çılpaq sineme iri yumruqlar zerbe endirirdi. “Şaxsey...
Vaxsey...” – deye bağırırdılar. Ağ libası qana batmış bir cavanı yanımdan sürüyüb apardılar. Uzaqlardan
saysız-hesabsız meşeller görünürdü. Men bir mescidin heyetinde oturmuşdum. Etrafımdakı adamların
başlarında hündür fesler vardı. Onların gözlerinden yaş axırdı. Onlardan biri şehid Hüseyn barede
mersiye oxumağa başladı. Lakin qeher onu boğduğu üçün mersiyeni axıra qeder oxuya bilmedi. Ayağa
durdum. İzdiham sel kimi geriye axmağa başladı. Gece serin idi. Biz hökumet binasının qabağından
keçdik. Direklerde qara bayraqlar dalğalanırdı. Sonu görünmeyen meşel izdihamı ulduzların eks
olunduğu çayı xatırladırdı. Evlerin damları adamlarda dolu idi. Çadralı adamlar tinlerden baxırdılar.
Konsulluğun qapılarında tüfenglerine süngü keçirmiş esgerler hazır veziyyetde dayanmışdılar.
Top meydanında ibadet eden izdihamın yanından deve karvanı keçdi. Ağlayanların feryad sesleri
ucaldı, qadınlar yere serildiler ve onların ayaqları solğun ay işığında açıq görünürdü. Develerin belinde
qurulmuş taxt-revanda şehid Hüseynin ailesi oturmuşdu.
Onların ardınca üzüne niqab taxmış, şehid Hüseynin qatili olan zalım Xelife Yezid qara atda gedirdi.
Meydandan atılan daşlar xelifenin niqabına deyirdi. Yezid atını berk sürmeye başladı ve telesik qaçıb
Nesreddin şahın sergi salonunun heyetinde gizlendi. Ertesi gün orada Hüseyn barede şebeh olmalı idi.
Şah sarayının Almas verandasına geldik... Orada da qara bayraqlar asılmışdı. Sarayın keşiyinde duran
bahadurlar da matem libası geyib, başlarını eymişdiler. Şah sarayında yox idi. O, Bağeşahdakı yay
sarayında idi. İzdiham Ela-ed-Dövle küçesine axışdı. Birden-bire men qaranlığa qerq olmuş Top
meydanında tek qaldım. Paslanmış topların lüleleri

<< 1 ... 192 193 [194] 195 196 ... 227 >>