getmeliyem ki, Top meydanındakı delini bir de görmeyim ve tekraren senin üzünü görmeyim.
Eli xan, burax meni çıxım gedim.
-Sen haraya gedeceksen, Nino?
-Eh bilmirem - dedi ve onun barmaqları küreyimdeki yaralara toxundu.
-Axı sen ne üçün bele eledin?
-Sene göre, Nino, amma sen bunu başa düşmezsen.
-Yox, - deye heyecanlı şekilde Nino cavab verdi –men buradan o qeder yorulmuşam ki, çıxıb getmek
isteyirem. Bu çirkin Asiya mene ezab verir.
-Meni sevirsenmi?
O, tereddüdle: “he” deye cavab verdi ve ellerini dizlerinin üstüne qoydu. Men onu qucağıma alıb
yataq otağına apardım. Onu soyundurub yerine qoydum, O, derin bir qorxu içinde qarmaqarışıq şeyler
söyleyirdi.
-Nino, - dedim, bir-iki hefte döz, ondan sonra Bakıya evimize gedeceyik. O, yorğun halda başını
terpetdi ve gözlerini yumdu.
Yuxuya dalarken elimi götürüb sinesine basdı. Uzun zaman onun yanında oturub ovucumun içiyle
onun qelbinin döyüntüsünü dinledim. Sonra men de soyunub onun yanına uzandım. Onun bedeni
isti idi. O, uşaq kimi sol böyrü üstünde, dizlerini büküb, başını yorğanın altına salıb yatmışdı.
Ertesi gün Nino seher erkenden durdu. Üstümden hoppanıb, hamamxanaya doğru getdi. Orada suyu
şıppıldada-şıppıldada yuyunurdu, lakin menim oraya girmeyime izin vermedi... Oradan çıxandan sonra
gözlerini menim baxışlarımdan qaçırdırdı. Onun elinde melhemle dolu bir qab var idi. O, teqsirini
başa düşen adam kimi melhemi küreyimdeki yaralara sürtdü. Sonra nezaketle dedi:
-Sen özünü yox, meni döymeli idin, Eli xan.
-Bacarmazdım, çünki bütün günü özüm-özümü döymüşdüm, artıq gücüm qalmamışdı.
O, melhem qabını kenara qoydu. Xidmetçi çay getirdi. Nino telaşla çayını içirdi ve pert halda bağçaya
baxırdı. Sonra birden-bire gözlerimin içine baxıb dedi:
-Bunun menası yoxdur, Eli xan. Men sene nifret edirem ve İranda qaldığım müddetde de nifret
edeceyem. Ne edim, men bunu tergide bilmerem. Biz ayağa durduq. Bağçaya keçib fevvarenin
yanında oturduq. Tovuz quşu yellene-yellene qabağımızdan keçdi. Sonra

<< 1 ... 195 196 [197] 198 199 ... 227 >>