xan. Göresen Ninonun xalası qızı varmı?
Nino ile men ev sahibleri kimi qapıda durub müsafirleri qarşılayırdıq. Biz çoxlu ingilis elleri sıxırdıq.
İngilis zabitleri hündürboylu ve qırmızı sifetli idiler. Uzun elcek geymiş xanımlar ise mavigözlüydüler.
Onlar merhemetle gülür ve maraqla etrafa baxırdılar. Belke de, onlar gözleyirdiler ki,herem
xidmetçileri onlara qulluq edecek ve yarılüt qızlar onların qabağında reqs edecekler. Halbuki onların
evezinde yaxşı telim keçmiş qulluqçular peyda oldular. Emre hazır olan bu qulluqçular yemekleri
masanın üstüne sol terefden qoyurdular. Divarlarda yamyaşıl çemenliklerin ve yarış atlarının resmleri
asılmışdı.
Genc bir zabit qedehini ağzına kimi viski ile doldurub, içine soda tökmeden bir nefese başına çekib
boşaltdığını gören Ninonun nefesi tutulan kimi oldu. Salonu ses-küy bürümüşdü. Verilen sual ve
cavabların ekseriyyeti ingilis dili dersliklerinin tapşırıqları kimi çox axmaq seslenirdi: “Çoxdan
evlisiniz, xanım Şirvanşir?” “Demek olar ki, iki ildir” “Beli, toy seyahetimi keçirmek üçün İrana
getmişdik”, – “Erimin at sürmekden xoşu gelir”. – “Yox? erim polo oynamır” “Şeherimiz xoşuna
gelirmi?” “Beli buranı görmeyime memnunam, amma çox xahiş ederim. Bizler vehşi deyilik”
“Azerbaycanda artıq çoxdandır ki, çox arvadlılıq qadağan edilmişdir”. “Herem ağalar baresinde ise men
ancaq romanlarda oxumuşam”. Nino masanın qarşı terefinden üzüme baxdı ve gülmeyini gücle
saxladığı üçün onun çehrayı burun delikleri perelenirdi. Bir mayor arvadı Ninodan soruşdu ki,
heyatınızda heç operaya getmisinizmi? Nino çox nezaketle cavab verdi ki, beli getmişem, oxumağı ve
yazmağı da bilirem.
Nino ona sual veren xanıma biskvit dolu qabı uzadarken ilk raundu udmuşdu.
Genc ingilisler, memur ve zabitler Ninoya baş eyirdiler. Onların elleri Ninonun ince barmaqlarına
toxunurdu, baxışları ise Ninonun çılpaq küreyine sataşırdı.
Üzümü yana çevirdim. Esedulla küncde dayanıb arxayın terzde siqara çekirdi. O, öz arvadını heç
zaman yad

<< 1 ... 205 206 [207] 208 209 ... 227 >>