adamların baxışlarına teslim etmezdi. Amma Nino hem gürcü, hem de xristian idi.
Esedullanın fikrince Nino ellerini, gözlerini ve çılpaq küreyini onlarla yad kişilerin baxışlarına teslim
etmek üçün yaranmışdı.
Meni qezeb ve xecalet bürüdü. Qulağıma çatan qırıq-qırıq sözler heyasız ve tehqiredici seslenirdi.
Men gözlerimi yere dikdim. Nino salonun o biri başında yadların ortasında durmuşdu.
Birden bire o, boğuq bir sesle “Çox sağ olun” dedi: “Sağ olun siz çox nezaketlisiniz”.
Başımı qaldırdım ve onun qıpqırmızı olmuş sifetini, vahime bürümüş halını gördüm. O, salonun o biri
başından gelib qabağımda dayandı. O, elini qoluma saldı, ele bil özüne arxa axtarırdı.
Sonra yavaşca dedi:
- Eli xan, indi senin veziyyetin, o vaxt Tehranda xalaların ve xalaqızlarınla görüşende menim
düşdüyüm veziyyete oxşayır. Bu qeder kişi ile men ne edim? Men onların mene bele baxmalarını
istemirem.
Nino bu sözleri deyib menden aralandı ve mayor arvadının elinden tutdu. Men onun mayor arvadına
dediyi sözleri eşitdim: “Siz mütleq bir defe bizim yerli teatra gelmelisiniz. Hazırda Şekspiri Azerbaycan
diline tercüme edirler. Gelen hefte “Hamlet”in ilk tamaşası olacaq”.
Alnımdakı teri sildim ve qonaqperverliyin sert qayda-qanunlarını yada saldım. Köhne bir meselde
deyilirdi, “eger qonaq senin oğlunun başını kesib onu elinde tutaraq evine girse, onu qebul etmeli,
yedirtmeli ve qonaq kimi ona ehtiram göstermelisen”. Ağıllı adetdir. Amma ona emel etmek çox ağır
olur.
Qedehleri viski ve konyakla doldurub qonaqlara payladım. Zabitler siqara çekirdiler, viski içirdiler.
Onların ayaqlarını qaldırıb masaların üzerine qoymalarını gözlediyimiz halda, bunu zabitlerin heç biri
etmedi.
Genc bir zabit menim ezabımı daha da artırıb dedi:
- Çox gözel xanımınız ve gözel eviniz vardır, Eli xan. Siyasi sebeblere göre bu sözlerin üstünden genc
bir zabit şapalaq yemediyini bilseydi, her halda çox heyretlenerdi. Sen bir işe bax: bir kafir köpek açıqaşkar
menim arvadımın gözelliyinden söhbet

<< 1 ... 206 207 [208] 209 210 ... 227 >>