etmeye cüret edirdi. Onun qedehini konyakla
doldurduğum zaman ellerim esirdi ve bir neçe damcı da yere töküldü.
Ağ bığlı ve smokinq penceyinin altından ağ köynek geymiş yaşlı bir ingilis memuru küncde
oturmuşdu. Ona biskvit verdim. Onun dişleri uzun ve sapsarı idi, barmaqları ise gödek idi.
O, temiz fars dilinde mene müraciet etdi:
- Eviniz esl Avropa evidir, Eli xan.
-Men ölkemizdeki adet üzre yaşayıram.
O, diqqetle mene baxdı:
-Mene bele gelir ki, İran ile Azerbaycan arasında medeni baxımdan böyük ferq var.
-Beli, biz İrandan yüz il irelideyik. Unutmayın ki, bizim böyük senayemiz ve demir yolumuz vardır.
Amma teessüf ki, rus idareçileri bizim medeni inkişafımızı sıxışdırmışlar. Bizde lazımi qeder hekim ve
müellimlerimiz yoxdur. Eşitdiyime göre, hökumetimiz bir sıra qabiliyyetli genclerimizi Avropaya
göndermeyi nezerde tutmuşdur.
Bir xeyli onunla söhbet etdim ve sonra ona viski vermek istedim.
Lakin o, içkiden imtina edib dedi:
-Men iyirmi il İranda konsul olmuşam. Köklü Şerq medeniyyetinin dağılıb getmemesini, bu günkü
müasir şerqlilerin bizim sivilizasiyanı teqlid etmelerini ve öz ecdadlarının enenelerine hörmet
etmemelerini görmek heqiqeten insana çox ezab verir. Lakin, belke de onlar haqlıdırlar. Çünki heyat
terzi her kesin öz şexsi işidir. Amma ne olursa olsun etiraf etmeliyem ki, sizin ölkeniz, meselen,
Merkezi Amerika respublikaları qeder müsteqil olmaq üçün yetişmişdir. Menim fikrimce, bizim
hökumetimiz Azerbaycanın dövlet müsteqilliyini tezlikle tanıyacaqdır.
Salonun o biri başında Ninonun zadegan valideynlerinin ve İlyas beyin ehatesinde xarici işler naziri
Esedulla dayanmışdı. Men telesik onların yanlarına getdim. Esedulla tez soruşdu:
-O, qoca sene ne deyirdi?
-O dedi ki, men sefehem, amma İngilterenin bizim müsteqilliyimizi tezlikle tanıyacağını söyledi.
Mirze Esedulla rahat bir nefes aldı.
-Siz heç sefeh deyilsiniz, Eli xan.
-Teşekkür edirem, cenab nazir, mene ele gelirdi ki, doğrudan da sefehem.
O, elimi sıxaraq getmeye

<< 1 ... 207 208 [209] 210 211 ... 227 >>