uzaqdan dördnalla gelen bir atın
nallarının sesini eşitdik. O deqiqe eyvana çıxdım. Qara çerkez libası geymiş arıq bir adam atdan yere
hoppandı. “İlyas bey” deye çığırdım ve onu qarşılamaq üçün elimi uzatdım. O, salamımı almadı. O,
neft lampasının işığında dayanmışdı, sifeti ağarmış, yanaqları da çuxura düşmüşdü.
O telaş içinde “Ruslar Bakıya girdiler” dedi. Men başımı terpetdim, ele bil bu ehvalat mene çoxdan
belli idi. Nino arxamda dayanmışdı. O, yavaşca soruşdu:
-İlyas bey, de görek, bu nece oldu?
Gece Yalamadan rus esgerleri ile dolu qatarlar geldiler. Onlar şeheri mühasireye aldılar ve parlament
teslim oldu. Qaça bilmeyen bütün nazirler hebs olundular ve meclis de dağıdıldı. Rus fehleleri öz
hemvetenlerinin terefine keçdiler. Bakıda bir nefer de olsun esgerimiz yox idi. Ordumuz ise
Ermenistan ile serhede itirdikleri mövqelerde durmuşdular. Men könüllü partizan destesi yaratmaq
isteyirem.
Men geri döndüm. Nino otaqda idi. Xidmetçiler de atları arabaya qoşurdular. Nino bir yandan eşyaları
yığır, bir yandan da öz ana dilinde “oyuncaqla” ne ise danışırdı. Sonra arabaya minib tarlaların içinden
keçdik. İlyas bey yanımızca atla gedirdi. Uzaqda Gencenin işıqları görünürdü ve bir anlığa keçmişle
indiki zamanın biri-birine qaynaşdığını hiss eden kimi oldum.Merdekan yolundakı qarpız
bostanlarında belinde xencer, üzü solğun ve ciddi İlyas bey, sakit qürurla dayanmış Nino gelib
gözlerimin qabağında canlandı.
Genceye gece yarısı çatdıq. Küçeler narahat, heyecanlı adamlarla dolu idi. Ermeni mehellesini
müselman mehellesinden ayıran körpüde ateş açmağa hazır olan esgerler dayanmışdılar. Meşellerden
hökumet binasının üzerindeki yeni Azerbaycan bayrağına işıq saçırdı.
XXX
Gencenin böyük mescidinin divarı yanında oturmuşdum. Mescidin heyetinde yorğun halda uzanmış
esgerlere göz gezdirdim. Çay terefden gelen pulemyotların sesleri mescidin heyetinde de eşidilirdi.
Azerbaycan Demokratik Cümhuriyyetinin bir neçe günlük ömrü qalmışdı.
Sonra heyetin bir

<< 1 ... 219 220 [221] 222 223 ... 227 >>