çoşqası, sen de vuruşmaq isteyirsen?
-Men donuz balası deyilem, Eli xan. Men de hamı kimi öz vetenimi sevirem. Atam Tiflise qaçdı.
Mene de bir silah ver.
Onun sifeti ciddi idi, gözlerini döye-döye üzüme baxırdı. Ona bir neçe silah verdim. O, menim
komandanlığım altında körpünün başında vuruşan desteye qoşuldu. Rus esgerleri körpünün o
tayındakı küçeleri tuturdular. Biz güneşin qızmar istisinde elbeyaxa döyüşüne girişdik. Qarşımda enli
sifetleri ve parıldayan üçkünc süngüleri gördüm. Birden bire meni vehşi bir qezeb bürüdü.
Süngülerimizi kemerimizin seviyyesine endirdik. Qanla ter bir-birine qarışmışdı. Mauzerimin
desteyinden tutub lüleyini yuxarı qaldıranda bir gülle çiynimi sıyırdı. Atdığım güllenin zerbesinden bir
rus esgerinin kellesi partladı. Onun beyninin parçaları küçenin tozuna töküldü. Xencerimi sıyırıb bir
esgerin üstüne cumarken, Arslan Ağanın bir rus esgerinin gözüne xencer soxduğunu gördüm.
Uzaqlardan şeypurçuların sesleri gelirdi. Biz bir küçenin tininde yere uzanıb, ermeni evlerini selleme
ateşe tuturduq. Geceler sürüne-sürüne körpünün üstünden şehere qayıdırdıq. Üstüne patrondaş
taxmış İlyas bey körpüde oturub pulemyotun yerini müeyyen edirdi.
Biz mescidin heyetine getdik. İlyas bey ulduzların işığında uşaq iken denize çimmeye getmesinden,
orada üzerken burulğana düşüb az qala batmağından ve son deqiqelerde nece xilas olduğundan mene
danışdı. Onun danışdıqlarından sonra şorba içdik, sonra da şaftalı yedik. Arslan Ağa da yanımızda
oturmuşdu. Onun tökülmüş dişlerinin yerinden qan sızırdı. Gece bir müddet tir-tir eserek yanıma
soxuldu.
-Qorxuram, Eli xan. Men çox qorxağam.
-Ele ise silahı yere qoy, otlaqlardan keçib Pula çayına çatarsan ve çayı keçib Gürcüstana yollanarsan.
-Men bunu ede bilmerem, çünki men de o biriler kimi vetenimi sevirem.
Men ona daha bir şey demedim. Sübh açılana yaxın uzaqdan top sesleri gelmeye başladı. İlyas bey
elinde durbin mescidin minaresinde Qacarlar neslinden olan şahzade Mansurun yanında

<< 1 ... 223 224 [225] 226 227 >>