deyirler desinler, qan davası dövlet quruluşunun ve insan davranışının
en önemli temelini teşkil edirdi. Elbette, yaşlı ve müdrik kişiler elave qan tökülmemesi üçün yalvarıb
yaxarırdılar ki, axıdılan qanın evezinde böyük miqdarda pul alıb onları bağışlasınlar. Amma tökülen
qan davasının esasını mühafize etmek lazımdır. Eks teqdirde tökülen qanların sonu haraya çatardı?
Beşeriyyet milletlere deyil ailelere bölünmüşdü. Aileler arasında ise Allahın buyuruğuna ve kişilerin
güclü inamına esaslanan bir müvazinet vardı. Kobud zorakılıq neticesinde bu müvazinet pozularsa.
Allahın buyuruğuna qarşı geden aile de bir üzvünü qurban vermelidir. Bu yolla da müvazinet berpa
olunur. Ancaq, qan qisasını yerine yetirmek bir az çetin işdir. Çox vaxt qisas alan adamın güllesi hedefe
deymir, ya da onun güllesi lazım olandan daha çox adam öldürür. Ondan sonra qan davası davam edir.
Qan qisasının esası ise doğru ve aydındır. Qoçum meni çox yaxşı başa düşürdü ve razılıq ile başını
yırğalayırdı. Öz veliehdinin tökülen qanının intiqamını almaq üçün yüz yaşı olan Kayzer Yozef atına
minib davaya hazırlanması gözel ve edaletli bir hereket idi.
- Eli xan, eger Kayzer ile Serbiya kralı qan üstünde döyüşmek isteyirlerse, başqa hökmdarlar bu işe
niye qarışırlar? - deye qoçum dillendi.
Bu sual çox çetin sual idi, özüm de bu suala cavab tapa bilmezdim...- Buraya bax, - deye söze başladım,
-bizim çar da Serbiya Kralının secde etdiyi Tanrıya itaet edir, ele ona göre de çara kömek edirdi.
Menim fikrimce Kayzer Gilyomla diger düşmen krallar ve imperatorlar qohumdurlar. İngiltere kralı
çarla qohumdur. Belelikle, her şey zencir kimi biri-birile bağlı olur.
Menim cavabım qoçumu qane etmedi. Çünki Yaponiya imperatoru çarın Tanrısından tamamile ferqli
olan bir Tanrıya itaet edirdi. Fransada hökmdarlıq eden o müemmalı mülki şexsin ise heç bir
hökmdarlarla qohumluğu olmayacağına qoçum emin idi. Bunlar hele bir yana, qoçumun fikrince,
Fransada tanrı deyilen bir varlıq da yox idi. Demeli

<< 1 ... 54 55 [56] 57 58 ... 227 >>